Τα κοινωνικά κεκτημένα της Μεταπολίτευσης (1974-1985)
Τα κοινωνικά κεκτημένα της Μεταπολίτευσης. Τι πετύχαμε την πρώτη περίοδο μέχρι το 1985; […] Μετά την πτώση του δικτατορικού καθεστώτος της 21ης Απριλίου του 1967
Ένα βήμα μπροστά, δύο πίσω: Η αποδοχή της διαφορετικότητας στην Ελλάδα
Το να είσαι διαφορετικός στην Ελλάδα θεωρείται απλώς "μη φυσιολογικό". {...} Η ανθρώπινη φύση εξελίσσεται και μέρος αυτής της εξέλιξης είναι και η απελευθέρωση των
Κι αν όλα εν τέλει πάνε καλά;
Το τραύμα αποτελεί ένα αρχικά - και φαινομενικά- ανίατο βάρος, το οποίο εφόσον γίνει αντιληπτό είναι πιθανό να μεταβάλλει ριζικά τον τρόπο που σκεφτόμαστε και
Πανελλήνιες: Σηματοδοτούν το τέλος ή την αρχή;
Άλλη μια χρονιά πανελλαδικών εξετάσεων για την εισαγωγή των υποψηφίων στην ανώτατη βαθμίδα εκπαίδευσης λαμβάνει χώρα. Η λέξη “Πανελλήνιες” έχει το δικό της πρόσημο σε
Τα δύο φύλα στις διεθνείς σχέσεις
Το ζήτημα της σχέσης που έχει προκύψει ανάμεσα στα δύο φύλα έχει αποκτήσει ιδιαίτερη σημασία σε αρκετούς τομείς των κοινωνικών επιστημών τις τελευταίες δεκαετίες. Το
Ελευθερία του τύπου – “τις πταίει” για την θέση #108
Σε μία κοινωνία φαινομενικά ελευθερη, άκρως δημοκρατική και ταυτόσημη με την ανάπτυξη και τα προαπαιτούμενα που φερει η ενσωμάτωση στο δυτικό κόσμο, γίνεται πηγαία ανάγκη
Το άτομο – υπερώνυμο της ομάδας
Αν προσπαθούσαμε να περιγράψουμε τη σύγχρονη πραγματικότητα με ένα χρώμα, θα αντιλαμβανόμασταν ότι αυτό μας το εγχείρημα δεν θα είχε αποτέλεσμα, από τη στιγμή που
Η άλλη όψη του νομίσματος: Εγκλήματα γένους θηλυκού στην Ελλάδα
Σε όλες τις ανθρωποκτονίες που περιλαμβάνονται, πρωταγωνίστρια είναι πάντα η γυναίκα, ως φυσική ή ηθική αυτουργός ή συναυτουργός, αρκετές φορές βάζοντας τον εραστή της, που
Πόσο επιρρεπή είναι τα παιδιά προσφύγων στην ανάπτυξη ψυχικών διαταραχών;
Μία από τις βασικές προκλήσεις που πλήττει την διεθνή σφαίρα εδώ και δεκαετίες είναι το προσφυγικό φαινόμενο. Οι μαζικές ροές προσφύγων και μεταναστών, εξαιτίας πολέμων
Οι «αόρατοι» άνθρωποι
Πόσες φορές μας έχει τύχει να συναντήσουμε μέσα στην καθημερινότητά μας τοξικοεξαρτημένους ανθρώπους τους οποίους κοιτάμε χωρίς να βλέπουμε και τους προσπερνάμε ή ακόμα χειρότερα