Μαζική στήριξη
Σε καλό κλίμα και με ειρηνικό τρόπο, χωρίς εντάσεις, διεξήχθη η διαμαρτυρία στο Σύνταγμα των αγροτών από όλη την Ελλάδα. Στην μαζική αυτή διαδήλωση έδωσε το παρών το σύνολο της κοινωνίας αναγνωρίζοντας τα δίκαια αιτήματα τους. Φοιτητές, οικογένειες με παιδιά, απλοί πολίτες. Ακόμη και από πλευράς κυβέρνησης υπήρξε σύμπνοια, ξεκαθαρίζοντας παράλληλα, ότι οποιεσδήποτε παρεμβάσεις θα γίνουν στα πλαίσια του κρατικού παρεμβατισμού. Η έντιμη αυτή στάση, οδήγησε σε αμοιβαία κατανόηση. Αλλά είναι όλα αυτά αρκετά; Σίγουρα όχι γιατί μέχρι στιγμής τα μέτρα κατά της ακρίβειας δεν αποδίδουν και αυτό είναι κάτι που το εισπράττει όχι μόνο η κοινωνική ομάδα των αγροτών αλλά το σύνολο της κοινωνίας. Επομένως χρειάζονται επιπλέον ενέργειες.
Παγίωση των στρατοπέδων
Στην δεύτερη συνεδρίαση της πολιτικής γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, που έγινε αυτή την φορά παρουσία του προέδρου Στέφανου Κασσελάκη, έπειτα από την απόφαση του να προωθήσει δομικές αλλαγές, μέσω ερωτηματολογίου στα μέλη. Το εκρηκτικό σκηνικό που διαμορφώθηκε χώρισε το κόμμα στα δύο, με τα στρατόπεδα να διαμορφώνονται ανάμεσα στον πρόεδρο και την πολιτική γραμματεία. Ο πρόεδρος ζήτησε πίστωση χρόνου για να μην κριθεί το έργο του από το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών -προδιαγράφοντας επί της ουσίας συντριβή στις επερχόμενες εκλογές- με τα μέλη της Π.Γ. να διαφοροποιούνται με την <<λευκή επιταγή>> και να αντιτείνουν ότι οι ευρωεκλογές αποτελούν στην πραγματικότητα σταθμό όχι μόνο για το μέλλον προσωπικά του προέδρου αλλά του κόμματος συλλήβδην. Η πόλωση αυτή έρχεται μετά από μια μακρά περίοδο εσωστρέφειας στην αξιωματική αντιπολίτευση με τις αντιθέσεις προς τις επιλογές Κασσελάκη να κλιμακώνονται ακόμη και μετά την μεγάλη διάσπαση του Νοεμβρίου – πόσο μάλλον και από άτομα που στήριξαν την υποψηφιότητα του. Φαινομενικά, λοιπόν, ενώ το κόμμα έπρεπε να έχει “ομόψυχήσει” και να προετοιμάζει την στρατηγική του για τον κρίσιμο Ιούνιο, εισέρχεται σε μια περίοδο περιδίνησης, αποτέλεσμα τις προσωποπαγούς πολιτικής του Στέφανου Κασσελάκη και της υπονομευτικής στάσης των ενδοκομματικών δελφίνων του.
Παρέμβαση βόμβα
Με δημόσια παρέμβαση του ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, “ανατίναξε” το συνέδριο του κόμματος του, λίγη ώρα πριν αυτό ξεκινήσει. Μεταξύ άλλων ο πρώην Πρωθυπουργός άφησε αιχμές κατά πάντων, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Στέφανου Κασσελάκη αλλά και των αποσχισθέντων βουλευτών που σχημάτισαν την Νέα Αριστερά και προέτρεψε τον νέο πρόεδρο να προσφύγει -ξανά- στα μέλη για ανανεώσει την εμπιστοσύνη του, κλείνοντας τον κύκλο εσωστρέφειας. Η παρέμβαση του είχε ως στόχο να λύσει σε πρώτο βαθμό το ζήτημα της διχογνωμίας στο κόμμα και τις αμφισβητήσεις κατά των επιλογών Κασσελάκη, με το δίλημμα για εμπιστοσύνη ή αλλαγή ηγεσίας. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με τον ίδιο προσωπικά. Κρίνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ -αυτή την στιγμή- με δημοσκοπικούς όρους, και πολιτικά λόγω της εικόνας “Βαβέλ” που παρουσιάζει με τα αλλεπάλληλα blame games, μεταξύ προέδρου και κόμματος, η συντριβή στις ευρωεκλογές είναι βέβαιη. Άρα αν το κόμμα ηττηθεί στις ερχόμενες ευρωεκλογές και διαλυθεί σε βάθος τετραετίας, ο Τσίπρας με αυτή την δήλωση “πετάει” από πάνω του την ήττα και κρατά το ατού ότι ανέδειξε το κόμμα και το παρέδωσε στο 18%. Οποιεσδήποτε, παλινωδίες έγιναν από εκεί και πέρα ήταν αποτέλεσμα των παλιών συντρόφων και των επιλογών του νέου προέδρου. Αναμφισβήτητα, όμως -αν επιβεβαιωθεί αυτό το σενάριο- η πολιτική του επιστροφή είτε στον ΣΥΡΙΖΑ είτε σε νέο κόμμα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Ωστόσο, παρά την προσπάθεια του να φανεί υπεράνω και των ενδεχόμενων σκέψεων του να επανέλθει, οφείλει να μην ξεχνά την αυτοκριτική που ποτέ δεν έκανε μετά από δυο βαριές ήττες. Χωρίς αυτήν, κινδυνεύει να αποσιωπηθεί και να ξεπεραστεί ακόμα και από το παραδοσιακό του ακροατήριο.
Συνέδριο διάλυσης
Το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ που ξεκίνησε λίγες ώρες μετά την παρέμβαση του πρώην προέδρου, Αλέξη Τσίπρα επισκιάστηκε από αυτήν. Και ήταν φυσικό. Στην πραγματικότητα αντί να συζητηθούν πολιτικές και προτάσεις του κόμματος και να δοθεί το έναυσμα για την “μάχη” τον ευρωεκλογών, το συνέδριο αναλώθηκε γύρω από την πιθανότητα νέων εκλογών ηγεσίας και χρόνου τους. Οι μεγάλοι χαμένοι -πέρα από τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ- είναι και οι δύο πρόεδροι. Ο μεν Τσίπρας, πίστεψε ότι με μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης θα μπορούσε να ρίξει τον Κασσελάκη, χειραγωγώντας τα μέλη να προσφύγουν σε νέες κάλπες. Φαίνεται, όμως ότι μάλλον υποτίμησε τον Κασσελάκη. Ο οποίος ενώ φαινομενικά σήκωσε το γάντι για προσφυγή στα μέλη, εντάσσεται ουσιαστικά στους χαμένους, αφού η απόφαση του αυτή δεν “υιοθετήθηκε” από τους συνέδρους. Το σώμα χωρίστηκε επί της ουσίας στα τρία, με τα δύο μπλοκ να είναι γνωστά ήδη από την συνεδρίαση της πολιτικής γραμματείας. Αν μπορούσαμε να το θέσουμε σχηματικά, το ένα εκπροσωπούταν από τον πρόεδρο που υποστηριζόταν από την πλειοψηφία των μελών και το άλλο από την πολιτική γραμματεία ή τους ανίσχυρους θεσμούς του κόμματος που ένιωθε να αδικείται, αποτέλεσμα της “πολιτικής του τικ τοκ” δηλαδή της άμεσης και “αδιαμεσολάβητης” σχέσης που χτίζει ο πρόεδρος με τα μέλη. Στα δύο αυτά γνωστά ήρθε να προστεθεί ένα <<τρίτο>> που στην κυριολεξία έκλεψε τις εντυπώσεις. Αποτελούμενο από τους Νίκο Παππά, Γιώργο Τσίπρα, Σωκράτη Φάμελο και Παύλο Πολάκη. Και τι εννοούμε έκλεψε τις εντυπώσεις. Ήταν αυτό το μπλοκ του οποίου η πρόταση για ματαίωση των εκλογών υιοθετήθηκε από το σώμα του Συνεδρίου, ακυρώνοντας την πρόταση δύο προέδρων. Καθόλου άσχημα για τα συγκεκριμένα μέλη, τα οποία εξασφαλίζουν μια πίστωση χρόνου για την διατήρηση του ρόλου τους. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτό που επιβεβαίωσε αυτό το τρίμερο ήταν την μη αναστρέψιμη πορεία διάλυσης που έχει πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ από τις εκλογές του Ιουνίου. Η αδυναμία του να αφουγκραστεί τα προβλήματα της κοινωνία και αυτό το “game of thrones” σκηνικό στο κόμμα απλώς ρίχνουν καύσιμη ύλη στην πυριτιδαποθήκη της πολιτικής εξαΰλωσης, με τις εξελίξεις να προμηνύουν νέο κύμα ρήξης.
Επιστροφή από τα παλιά
Η επανεμφάνιση του Γαβριήλ Σακελλαρίδη, με την ένταξη στην Κ.Ο. της Νέας Αριστεράς, ως υπεύθυνος του πολιτικού σχεδιασμού, προμηνύει εξελίξεις στα Αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος στην πρώτη κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα και στενός του συνομιλητής -ακόμη και μετά την αποχώρηση του από την πολιτική μετά το δημοψήφισμα- ήταν ένα πρόσωπο που είχε ακουστεί έντονα ως εναλλακτική πρόταση στην ηγεσία Κασσελάκη. Μια πρόταση που ενδεχομένως θα επιθυμούσε και ο ίδιος ο Τσίπρας, αν δεν βιαζόταν να προσχωρήσει στην ΝΕ.ΑΡ. Τελικά αποφάσισε διαφορετική προσχώρηση, γιατί ο ίδιος (όπως και πολύς κόσμος στην Αριστερά) θεωρεί ότι από την διάσπαση του Νοεμβρίου και την συγκρότηση της νέας Κ.Ο. η συλλογική μνήμη του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται πια στην Νέα Αριστερά. Στην πρώτη του συνέντευξη μετά την επανεμφάνιση του, έκοψε κάθε δεσμό με τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ, τον οποίο χαρακτήρισε <<μαύρη τρύπα που ρουφά ενέργεια και στελέχη>> και δεσμεύθηκε για αυτόνομη πορεία της κοινοβουλευτικής ομάδας. Βέβαια, είναι οξύμωρο να βρίσκεται σε ένα <<κόμμα>> που αντιτίθεται στα μνημόνια, τα στελέχη του να ήταν κορυφαίοι υπουργοί των μνημονίων ενώ ο ίδιος αποχώρησε για να μην τα ψηφίσει.
Μοντέρνα Αριστερά…
Ένας όρος που ακούσαμε από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ κατά την ομιλία του στο συνέδριο του κόμματος και προκάλεσε ενδιαφέρον. Μέχρι πρόσφατα γνωρίζαμε ότι όλες του οι προσπάθειές στρέφονται γύρω από την προσέγγιση με το Κέντρο. Δεν είναι κανείς αφελής, πάντως. για να πιστεύει ότι ο Κασσελάκης θα μείνει στο περιορισμένο ακροατήριο της Αριστεράς και δεν θα επιδιώξει να “ανοίξει” το κόμμα στο Κέντρο. Η σπόντα στο ΠΑΣΟΚ για <<δήθεν προοδευτικούς>> αλλά και η αντεπίθεση ότι στο ν/σ για τα μη κρατικά πανεπιστήμια ο ίδιος αποφάσισε αμέσως <<χωρίς εβδομάδες σκέψεων>> μαρτυρά ότι τα δύο κόμματα, στις επερχόμενες ευρωεκλογές θα δώσουν την “μάχη του Κέντρου” σε μια Ευρώπη που στρέφεται όλο και πιο Δεξιά
Υπαναχώρηση
Το είχαμε αναφέρει και στο παρελθόν, ότι αν το ΠΑΣΟΚ αποφασίσει, τελικά, να καταψηφίσει το ν/σ για τα μη κρατικά ΑΕΙ, θα αποδειχθεί δύσκολο να προσεγγίσει τον <<μεσαίο χώρο>>. Ενώ αρχικά το κόμμα διάκειντο ευνοϊκά υπέρ του ή τουλάχιστον αποδεχόμενο το σιωπηρά, αποφάσισε να το καταψηφίσει. Η απόφαση αυτή, είναι εξαρτώμενη συνάρτηση με την εσωστρέφεια που βιώνει τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ. Η αποδρομή λοιπόν της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανοίγει μια πρώτη ευκαιρία στο ΠΑΣΟΚ να υποδεχθεί εκ νέου τα στελέχη του που κατεξοχήν βρίσκονταν απέναντι σε μια τέτοια επιλογή. Μένει να φανεί πάντως αν στρεφόμενο Αριστερά και ακρωτηριάζοντας τους δεσμούς του με το <<Κέντρο>> του οποίου η πλειοψηφία είναι υπέρ του νομοσχεδίου προσεγγίζει τα προσδοκώμενα οφέλη και παγιώνεται ως de facto ως αντίπαλον δέος στην ΝΔ -με μια διαφορά 20 μονάδων- ή μετατρέπεται σε <<ΣΥΡΙΖΑ με γραβάτα>>. Πριν, όμως, η απόφαση “στεγνώσει” δεν έλειψαν και οι πρώτες διαρροές. Η βουλευτή του Νάντια Γιαννακοπούλου άδειασε χωρίς τύψεις τον πρόεδρο, τον οποίο κάλεσε να σεβαστεί την απόφαση του συνεδρίου του κόμματος και δεσμεύτηκε για προσωπική στήριξη. Οι πρώτες προσπάθειες σύμπλευσης της Κ.Ο ναυάγησαν στην κομματική πειθαρχία του προέδρου.
Συντάκτης: Φώτης Αναστασόπουλος