Το τελευταίο διάστημα, κρύος ιδρώτας έχει λούσει πολλά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και αυτό οφείλετε κυρίως στα ποσοστά που καταγράφουν όλες οι εταιρίες δημοσκοπήσεων για το κόμμα της Κουμουνδούρου. Πιο συγκεκριμένα, στο αστάθμητο δείγμα των δημοσκοπήσεων ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σε καθοδική πορεία σε σχέση με τα ποσοστά των πρόσφατων εκλογών, με το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη να κινείται στην περιοχή πέριξ του 8%. Εφόσον όλα αυτά επιβεβαιωθούν στις προσεχείς κάλπες των ευρωεκλογών, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι μιλάμε για εκλογική κατάρρευση, εφόσον πρώτα προηγήθηκε η ιδεολογική κατάρρευση, η οποία ξεκίνησε με την συγκυβέρνηση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες, του Πάνου Καμμένου, με τις πολιτικές που εφάρμοσε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και ολοκληρώθηκε με την εκλογή του νεοφιλελεύθερου Στέφανου Κασσελάκη, στην προεδρεία του κόμματος της Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Με τα δεδομένα να διαμορφώνονται με αυτόν τον τρόπο για τον ΣΥΡΙΖΑ και με το κλίμα να είναι να είναι έντονα φορτισμένο, τα στελέχη βλέπουν με απογοήτευση την προοπτική του κόμματος, αλλά βλέπουν να μην τηρείται πλέον και καμία ισορροπία εντός αυτού σε πολλαπλά επίπεδα. Πλέον χαρακτηριστική του σπιράλ εσωστρέφειας/κατάρρευσης, η προ μηνών αποχώρηση από το κόμμα της Κουμουνδούρου μιας πολύ σημαντικής μερίδας στελεχών αλλά και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και η ταυτόχρονη σχεδόν ίδρυση νέου κομματικού φορέα και κοινοβουλευτικής ομάδας ανταγωνιστικής προς τον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ.
Σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ που ακόμα και σε περιόδους που η εκλογική του δύναμη κυμαινόταν στο 4% με 6%, το κόμμα διατηρούσε πρωτιές σε διάφορους συνδικαλιστικούς φορείς, στην τοπική αυτοδιοίκηση, αλλά και στην φοιτητική κοινότητα ήταν κάτι που δεν επέτρεψε τον αφανισμό της παράταξης και της έδωσε και νέα δυναμική ώστε να ακολουθήσει την σημερινή ανοδική πορεία, ήταν λόγω της σχέσης που είχε διαμορφώσει με την κοινωνία μέσα στις δεκαετίες. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τα ερείσματα που προαναφέραμε, ώστε να μπορέσει να ανανεωθεί μέσα από αυτούς τους φορείς, ενώ δεν κατάφερε στα χρόνια της αντιπολίτευσης μετά τις εκλογές του 2019, να διαμορφώσει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης ώστε να επανακτήσει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος. Ο κύριος λόγος που τον οδήγησε στα κυβερνητικά έδρανα, και αυτό είναι ομολογία πολλών πολιτικών επιστημόνων, αναλυτών και απλών πολιτών ήταν ο λαϊκίστικος λόγος που εφάρμοσε την περίοδο τον μνημονίων και οι υπερβολικά πολλές υποσχέσεις που έδωσε στον λαό, οι οποίες δεν είχαν βάση και όπως είναι φυσικό δεν μπορούσαν να εκπληρωθούν, ενώ όλη αυτή η κατάσταση ήρθε να ολοκληρωθεί με την υπογραφή του τρίτου μνημονίου και του πιο ανώφελου αλλά και δυσβάσταχτου οικονομικά κατά γενική ομολογία.
Όλη αυτή, η περίεργη εκφυλιστική κατάσταση στον ΣΥΡΙΖΑ, έρχεται να επισφραγισθεί ενδεχομένως, με την εκλογή του Στέφανου Κασσελάκη. Ενός ανθρώπου που ιδεολογικά εντάσσεται στην Νεοφιλελεύθερη Δεξιά και καμία σχέση δεν έχει με την Ριζοσπαστική, αλλά και με την ευρύτερη Αριστερά. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που βρέθηκε “ουρανοκατέβατος” στην κεντρική ελληνική πολιτική σκηνή, εντάσσοντας τον στο ψηφοδέλτιο επικρατείας του κόμματος ο Αλέξης Τσίπρας για τις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου, όπου μετά την εκλογική συντριβή και την αποχώρηση του Τσίπρα από την θέση του προέδρου, κατήλθε υποψήφιος για το αξίωμα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και εν τέλει κατάφερε να εκλεγεί, έχοντας αντιπάλους παραδοσιακά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που είχαν διατελέσει και υπουργοί στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Η εκλογή αυτή παραξένεψε πολλούς, δεν θα έπρεπε όμως, καθώς πρόκειται για ένα κόμμα που εδώ και αρκετά χρόνια έχει χάσει την ιδεολογική του ταυτότητα, για τους λόγους που προαναφέρθηκαν παραπάνω, αλλά και με την απορρόφηση στελεχών, από το κόμμα του συνεταίρου του Αλέξη Τσίπρα στο σχηματισμό κυβέρνησης το 2015, Πάνο Καμμένο. Η στελεχιακή διεύρυνση από την Ν.Δ. και κυρίως από την πολιτική “γειτονιά” της συντηρητικής/λαϊκής δεξιάς, ακόμα και σε σχετική αποταξία από την ενεργή πολιτική σκηνή (βλ. Αντώναρος), υπογραμμίζουν την πορεία “εκφυλισμού” του ΣΥΡΙΖΑ. Στελέχη δηλαδή, που καμία σχέση δεν έχουν με την ευρύτερη Αριστερά και γι’αυτό ίσως και να έχουν πλέον το πάνω χέρι στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού ο Στέφανος Κασσελάκης είναι ιδεολογικά περισσότερο κοντά με αυτούς, παρά με τα στελέχη της Αριστεράς που βρίσκονταν στο κόμμα όπως η Αχτσιόγλου, ο Τσακαλώτος, ο Χαρίτσης και οι υπόλοιποι που αποχώρησαν για να σχηματίσουν την κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Αριστεράς, η οποία δημοσκοπικά προς ώρας κινείται αναιμικά.
Καταλήγοντας σε ότι έχει να κάνει με τα εσωτερικά του ΣΥΡΙΖΑ, ο Στέφανος Κασσελάκης φαινόταν θετικός σε μία συνεργασία των Προοδευτικών Δυνάμεων στην χώρα, με προγραμματικούς όρους. Δηλαδή ήταν ανοικτός σε μία συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ, γιατί για πολλούς λογούς δεν μπορεί να υπάρξει συνεργασία όσον αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ με τις άλλες δυνάμεις που εντάσσονται στο Προοδευτικό Τόξο. Όμως και στο ΠΑΣΟΚ δεν έχουν ούτε την διάθεση να μπλέξουν με την ταραχώδη κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε να συνεργαστούν με τον Κασσελάκη που τον θεωρούν ιδεολογικά περισσότερο κοντά με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά και με τα ηγετικά στελέχη του κόμματος της Κουμουνδούρου που τα θεωρούν ταυτόσημα του λαϊκισμού και της προκλητικότητας, όπως ο Παύλος Πολάκης και η Θεοδώρα Τζάκρη. Επίσης, όπως είναι λογικό το ΠΑΣΟΚ δεν θέλει να συνεργαστεί με ένα κόμμα χωρίς ξεκάθαρη ιδεολογική ταυτότητα, του οποίου ο νυν πρόεδρος άφηνε σαφείς αιχμές για παρακολουθούμενο και ελεγχόμενο Νίκο Ανδρουλάκη. Ο προέδρος του ΠΑΣΟΚ δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξη του ότι, «βασικός μας αντίπαλος είναι η Νέα Δημοκρατία», όμως ανέφερε επίσης ότι «αντιμετώπισα με ευγένεια το νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είχε ανάλογη συμπεριφορά. Του απάντησα με ανάλογο ύφος. Ο κύριος Κασσελάκης έχει πάρει άλλο δρόμο. Καλό του ταξίδι!». Επίσης τόνισε δε για την πρόταση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να «μετακομίσουν» από το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές και Δημοκράτες ότι «τα κόμματα δεν είναι βαλιτσάκια». Συνεχίζοντας, ανέφερε πως το ΠΑΣΟΚ είναι το κόμμα που ανήκει στη συγκεκριμένη πολιτική οικογένεια, όπως εξήγησε η πρόεδρος της ομάδας των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Σε αντίθεση με την ταραχώδη κατάσταση που επικρατεί στον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ έχει σε μεγάλο βαθμό, εάν όχι σε πλήρες, τα εσωτερικά του θέματα διευθετημένα έχοντας περάσει μόλις λίγοι μήνες κατά τους οποίους πέτυχε τρείς επιτυχημένες εκλογικές αναμετρήσεις. Πιο συγκεκριμένα το ΠΑΣΟΚ πέτυχε αύξηση κατά 40% στα ποσοστά του, στις διπλές εκλογικές αναμετρήσεις του Μαΐου και του Ιουνίου και φυσικά πέτυχε μεγάλη νίκη στις αυτοδιοικητικές εκλογές του Οκτωβρίου, κερδίζοντας σε πάνω από 100 Δήμους, ανάμεσα τους και οι τρείς μεγάλοι Δήμοι της Ελλάδας (Αθήνας, Θεσσαλονίκης και Πειραιά) και τις Περιφέρειες Κρήτης και Θεσσαλίας δύο σημαντικές περιφέρεις.
Για το ΠΑΣΟΚ, πολλά θα κριθούν στην κάλπη των Ευρωεκλογών. Το στοιχήμα για τις Ευρωεκλογές είναι διττό για το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη. Το πρώτο είναι η επιβεβαίωση των δημοσκοπήσεων για κατάληψη της δεύτερης θέσης. Το δεύτερο είναι η διαφορά με το τρίτο κόμμα. Η πιστοποίηση ότι έχει δημιουργηθεί μια πολιτική συνθήκη που είναι δύσκολο να ανατραπεί. Εκτιμάται ακόμα ότι σε μια τέτοια περίπτωση το ΠΑΣΟΚ θα αποτελέσει τον πόλο διοχέτευσης της δυσφορίας των πολιτών από την αδυναμία της κυβέρνησης να δώσει λύσεις στα προβλήματα που κάνουν δύσκολη την καθημερινότητα τους.
Όσον αφορά τα ποσοστά του κόμματος, ο Νίκος Ανδρουλάκης φαίνεται να κρατά χαμηλούς τόνους. Η γραμμή είναι ότι «δεν υπάρχει ταβάνι». Δύσκολα όμως, σε μια εκλογική αναμέτρηση που συνήθως η ψήφος είναι χαλαρή, μπορεί να υπάρχει η προσδοκία μιας εκλογικής εκτόξευσης. «Θα αγωνιστούμε να πάμε όσο το δυνατόν καλύτερα στις ευρωεκλογές για να είμαστε ισχυρή δύναμη» δήλωσε ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη και αμέσως προχώρησε στο παρασύνθημα. Συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέφερε, «προσωπικά θα αναλάβω όλες τις αναγκαίες πρωτοβουλίες, για να υπάρχει μια ισχυρή Δημοκρατική Παράταξη πριν τις επόμενες εθνικές εκλογές, ώστε να αντιμετωπίσει την υπεροψία και την αλαζονεία της Νέας Δημοκρατίας», δήλωσε και άνοιξε τα χαρτιά της στρατηγικής που θα ακολουθήσει. «Θα ανοίξουμε μία προγραμματική συζήτηση, ώστε να υπάρχουν πολιτικές συγκλίσεις. Θεωρώ ότι η κεντροαριστερά δεν μπορεί να πρωταγωνιστήσει ξανά μέσα από μεταγραφολογία και συμφωνίες κάτω από το τραπέζι, αλλά στην κοινωνία με πολιτικούς, αγώνες, προσπάθεια και λύσεις» τόνισε. Είναι εμφανές ότι ο Κύριος Ανδρουλάκης δεν θα επιχειρήσει «συμφωνίες κορυφής» αλλά την ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ στην κοινωνική βάση της κεντροαριστεράς.
Στην πορεία προς τις ευρωεκλογές, η τακτική της Χαριλάου Τρικούπη θα κινηθεί στη λογική του διμέτωπου. Φάνηκε από την επιχειρηματολογία που χρησιμοποίησε ο κ. Ανδρουλάκης ζητώντας η ΕΡΤ να οργανώσει debate των πολιτικών αρχηγών πριν τις ευρωπαϊκές εκλογές για τις μεγάλες προκλήσεις της Ευρώπης. «Δεν μπορούμε να πάμε σε ευρωπαϊκές εκλογές, με τον κ. Μητσοτάκη να τις μετατρέπει σε ένα πολιτικό παιχνίδι για να μην απολογηθεί για τις πολιτικές επιλογές του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος. Και από την άλλη, έχουμε τον κ. Κασσελάκη, ο οποίος πραγματικά δεν ξέρω αν γνωρίζει τι σημαίνουν ευρωπαϊκοί θεσμοί και πως πρέπει τα κόμματά μας να υπηρετήσουν ένα σχέδιο που θα κάνει την Ελλάδα ισχυρή στην Ευρώπη και όχι κομπάρσο επιλογών».
Πάντως, είναι ξεκάθαρο πως για το επιτελείο του ΠΑΣΟΚ, ο βασικός αντίπαλος παραμένει η κυβέρνηση της ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Στη Χαριλάου Τρικούπη θα επιμείνουν να εστιάσουν τις δράσεις του στα μέτωπα που, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα της κυβέρνησης, όπως η ακρίβεια, η στεγαστική κρίση και ζητήματα ασφάλειας των πολιτών. Σε επίπεδο στρατηγικής περιοδειών έχει προκριθεί ένα στοχευμένο μοντέλο “επισκέψεων”, ανά την περιφέρεια.
Όσο για τον ΣΥΡΙΖΑ; Η Χαριλάου Τρικούπη δεν δείχνει διατεθειμένη να μπει σε μια μάχη χαρακωμάτων με την Κουμουνδούρου. Δεν έχει όμως τη διάθεση να αφήνει αναπάντητες τις αιτιάσεις του κ. Κασσελάκη για τον βολικό εκβιαζόμενο πρόεδρο, όπως προαναφέρθηκε και νωρίτερα. Άλλωστε ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έκρυψε την ενόχλησή του για αυτές τις αναφορές του Κύριου Κασσελάκη και τις αήθεις επιθέσεις εις βάρος του, μόνο και μόνο επειδή προέρχονται από την Κουμουνδούρου και όχι από το Μέγαρο Μαξίμου.
Συντάκτης: Σωτήρης Σωτηρόπουλος