Προσπάθειες αποκλιμάκωσης
Οι συναντήσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με εκπροσώπους των αγροτών, δείχνουν τις ενέργειες του Μαξίμου να πέσουν οι τόνοι, μετά και τις – σε έντονο ύφος – δηλώσεις του υφυπουργού Λευτέρη Αυγενάκη που εξόργισαν τον αγροτικό κόσμο. Το πρωθυπουργικό “άδειασμα” στον υφυπουργό της κυβέρνησης, αποκαλύπτει την πρόθεση να στηθεί ένας απευθείας διάλογος μεταξύ των δύο πλευρών για την αποκλιμάκωση της έντασης. Σε αυτές λοιπόν τις συναντήσεις, ο Μητσοτάκης προσπάθησε να εξηγήσει στους αγρότες ότι η κυβέρνηση έχει ήδη κάνει πολλά όσον αφορά τους αγρότες ενώ οι απαιτήσεις τους οφείλουν να κινούνται εντός “δημοσιονομικών” αντοχών. Οι δηλώσεις δεν έπεισαν και έσπευσε να προαγγείλει νέα μέτρα από βήματος της Βουλής με τους αγρότες να επιμένουν στα αιτήματα τους και να κλιμακώνουν έτι περισσότερο την στάση τους. Σε αυτό το θολό κλίμα την σκυτάλη ανέλαβε ο υπουργός επικρατείας Μάκης Βορίδης, υποστηρίζοντας εμμέσως πλην σαφώς ότι το κλείσιμο δρόμων είναι “ταμπού” για την κυβέρνηση και ότι μια τέτοια κίνηση θα τίναζε στον αέρα την συνάντηση με τον πρωθυπουργό.
Αποδοχή
Στην τελευταία συνέντευξη του πρωθυπουργού στον ΣΚΑΙ και το παράδειγμα που χρησιμοποίησε, για την “παράδοση” στην Μεγάλη Βρετανία οι υπουργοί να έχουν “προσωπική άποψη” για διάφορα νομοσχέδια επιβεβαιώνει ότι έχει παγιωθεί η επιλογή της αποχής για το επίμαχο προς ψήφιση νομοσχέδιο σχετικά με την ισότητα των ομόφυλων ζευγαριών. Κι αυτή η αποστροφή του πρωθυπουργού έχει τη σημασία της καθώς είναι πλέον σαφές πως αρκετοί βουλευτές της πλειοψηφίας αλλά και σημαντικά κυβερνητικά στελέχη δεν θα στηρίξουν το εν λόγω νομοσχέδιο. Παρόλα αυτά, με αυτόν τον τρόπο φαίνεται το Μαξίμου να κλείνει τα σενάρια περί ανασχηματισμού που θα προκαλούσε τυχόν η αναμενόμενη μη στήριξη από μερίδα γαλάζιων βουλευτών.
Πρώτη ομιλία
Το “βάπτισμα του πυρός” έλαβε ο Αλέξης Χαρίτσης ως επικεφαλής -πια- της Κ.Ο της Νέας Αριστεράς σε επίκαιρη ερώτηση προς στον πρωθυπουργό, στα πλαίσια της “Ώρας του Πρωθυπουργού” στην Βουλή. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σήκωσε το γάντι και αντιμετώπισε τον κ. Χαρίτση “επί ίσης όροις” χωρίς καμιά επιείκεια. Ίσως ήταν ένα “κολύμπι στα βαθιά” που το χρειαζόταν ο Αλέξης Χαρίτσης μιας και στην δευτερολογία του μπήκε με περισσότερη φόρα σε σχέση με την υποτονική πρωτολογία. Συσπείρωση
Και αν το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών δίχασε την βάση και τους βουλευτές της ΝΔ, το νομοσχέδιο για την ίδρυση μη κρατικών ΑΕΙ είναι η ευκαιρία για επανασυσπείρωση της Κ.Ο. Ένα θέμα που ενώνει καθολικά τους γαλάζιους βουλευτές και τους διαφοροποιεί από την Αριστερά-κεντροαριστερά. Άρα επιστρέφουν -πλέον- στην μόνη αποστολή τους, να υπερασπιστούν το νομοσχέδιο και όχι να δικαιολογούν αποχές όπως συνέβη με το ν/σ για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Άνοδος
Στις πρώτες δημοσκοπήσεις για τον νέο μήνα καταγράφεται μια περίοδος καθίζησης για όλα τα κόμματα εντός κοινοβουλίου. Τα ενεργά μέτωπα στο εσωτερικό που καλείται να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση , οι ενδοπαραταξιακές διαιρέσεις και οι αναπάντεχες κρίσεις έχουν προκαλέσει δημοσκοπική πτώση των ποσοστών -όχι τέτοια που να κλονίζεται όμως το κομματικό σκηνικό που διαμορφώθηκε μετά τις εκλογές του Ιουνίου. ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ δεν φαίνεται να εισπράττουν αυτές τις σχετικές κυβερνητικές “φθορές” και εξακολουθούν να διαγκωνίζονται για την δεύτερη θέση. Μόνη εξαίρεση στην καθίζηση/στασιμότητα των υπολοίπων ο Κυριάκος Βελόπουλος. Το ρήγμα της ΝΔ με την συντηρητική της πτέρυγα εξαιτίας (και) του ν/σ για τα ομόφυλα ζευγάρια, σε συνδυασμό με τις απανωτές μεταγραφές στελεχών από το σημιτικό ΠΑΣΟΚ έχουν στρέψει μέρος της βάσης της σε δεξιότερες “λύσεις”. Μένει να φανεί πάντως αν αυτή η άνοδος θα παγιωθεί και στις ευρωεκλογές -όπου η χαλαρή ψήφος ευνοεί τέτοιου είδους εκλογικές μεταναστεύσεις – ή θα ξεφουσκώσει μέχρι τον Ιούνιο και ο κόσμος αυτός θα επανασυσπειρωθεί γύρω από την ΝΔ.
Απέναντι στον Μητσοτάκη ποιος (;)
Διακεκομμένες παλμικές δονήσεις έχει προκαλέσει στην Αριστερή και κεντροαριστερή πολυκατοικία εκδήλωση της ΕφΣΥΝ “Απέναντι στον Μητσοτάκη ποιος;” και την διακομματική παρουσία Διονύση Tεμπονέρα από τον ΣΥΡΙΖΑ, Μανώλη Χριστοδουλάκη από το ΠΑΣΟΚ και Έφης Αχτσιόγλου από την Νέα Αριστερά. Μια συζήτηση που υπό άλλες συνθήκες θα πέρναγε στα χαμηλά της πολιτικής επικαιρότητας ανακάτεψε την τράπουλα στο στρατόπεδο της αντιπολίτευσης. Τόσο τα πρόσωπα όσο και ο τίτλος αιφνιδίασαν και εξόργισαν τις ηγεσίες των δύο κομμάτων. Τον Διονύση Τεμπονέρα τον γνωρίσαμε πριν από περίπου ένα χρόνο…λίγο πριν από τις κάλπες του Μαΐου. Παρουσιάστηκε ως συνετή πολιτική προσωπικότητα και εκφραστής της νέας εκσυγχρονιστικής πτέρυγας του κόμματος. Ρεύμα που κεφαλαιοποίησε την προηγούμενη άνοιξη όταν οι αμφισβητήσεις κατά των επιλογών του νέου προέδρου κορυφώθηκαν. Μετά την δεύτερη μεγάλη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε τελικά στο κόμμα και αυτή την στιγμή είναι ο νούμερο ένα -από τους πληθαίνοντες βέβαια- αμφισβητούντες Κασσελάκη εσωκομματικά. Ο Μανώλης Χριστοδουλάκης από τα προεξάρχοντα πρόσωπα της νέας γενιάς του ΠΑΣΟΚ έχει έναν ήπιων τόνων αλλά διακριτό πολιτικό στίγμα στο εσωκομματικό ψηφιδωτό της Χαριλάου Τρικούπη. Προβάλει προσωπικές πολιτικές απόψεις, επισκέπτεται αυτοβούλως το Οικουμενικό Πατριαρχείο και γενικότερα μπορούμε να πούμε ότι χτίζει σταθερά ένα αρχηγικό προφίλ. Η Έφη Αχτιόγλου πάλι δεν χρειάζεται συστάσεις. Θεωρούνταν το φαβορί για την διαδοχή Τσίπρα…μέχρι που εμφανίστηκε ο Κασσελάκης. Άρα τι σηματοδοτεί αυτό το πάνελ; Είναι μια συζήτηση πολιτικών που βλέπουν ότι ο κατακερματισμός των κομμάτων τους δίνει συνεχώς πόντους στον Μητσοτάκη ή μία ευκαιρία για τους δελφίνους να αμφισβητήσουν ευθέως τις ηγεσίες τους. Γιατί και μόνο η παρουσία τους σε εκδήλωση με τέτοιο τίτλο, δείχνει -ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται- ότι κανένας δεν νομιμοποιεί τον αρχηγό του για πιθανό πρωθυπουργό. Με εξαίρεση την Αχτσιόγλου, πάντως, η παρουσία της οποίας στην προκειμένη περίπτωση λειτούργησε αναπληρωματικά του προέδρου της. Και αυτό είναι και ένα ρεύμα που πιστώνεται και στις δημοσκοπήσεις. Πρώτη φορά μεταπολιτευτικά σε στην προτίμηση για “καταλληλότερο πρωθυπουργό” οι πρόεδροι κομμάτων έχουν χαμηλότερα ποσοστά από αυτά του κόμματος τους. Και βέβαια ο λύκος στην αναμπουμπούλα χαίρεται, γιατί μετά το ταμείο των ευρωεκλογών σε ένα από τα δύο -αν όχι και στα δύο- κόμματα θα τεθεί θέμα ηγεσίας. Πάντως η συζήτηση είναι χαμένη από την αρχή. Σε μια περίοδο που το κέντρο βάρους σε Ευρώπη και ΗΠΑ μετατοπίζεται από την κεντροδεξιά στην Δεξιά και την ριζοσπαστική δεξιά, αριστερές αναλύσεις που επικεντρώνονται σε πρόσωπα αντί των βαθυστόχαστων περί αποτυχίας του χώρου -συλλήβδην- να πείσει τους εκλογείς εξηγούν την δημοσκοπική άνοδο αντισυστημικών κομμάτων.
Κήρυξε την έναρξη της μάχης
Η παρουσία του Κυριάκου Μητσοτάκη στην παρουσίαση του βιβλίου του διευθυντή του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, Δημήτρη Τσιόδρα “Ευρωπαική ενοποίηση οι περιπέτειες ενός οράματος “ είχε διττό στόχο. Αφενός μπορεί να θεωρηθεί ως δήλωση υποστήριξης της υποψηφιότητας του στενού του συνεργάτη και από την άλλη, η ομιλία που ακολούθησε ως η ανεπίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου για τις ευρωεκλογές. Την έναρξη όμως θα ακολουθήσει το επόμενο διάστημα ένας δύσβατος δρόμος καθώς πλησιάζουμε για τις ευρωκάλπες τόσο για την κυβερνώσα Ν.Δ. όσο -κυρίως – για την κατακερματισμένη αντιπολίτευση. Οι πρώτες εξετάσεις σύσσωμου του κομματικού συστήματος δεν αργούν τόσο πολύ.
Συντάκτης: Φώτης Αναστασόπουλος