Καρατόμηση…και στο βάθος προαγωγή
Η νέα χρονιά ξεκίνησε με ξαφνικό ανασχηματισμό. Και όταν λέμε ξαφνικό το εννοούμε. Μίας και ακόμα δεν είχε προλάβει να επιβεβαιωθεί το ρεπορτάζ για τα πρόσωπα και τον χρόνο ανακοίνωσης του και βιαστικά το ίδιο απόγευμα όλοι έτρεξαν να ενημερωθούν από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο. Στο “μάτι του κυκλώνα” βρέθηκε το Υπουργείο προστασίας του πολίτη, μιας και παρατηρήθηκε καρατόμηση Υπουργού και Υφυπουργού. Οι υπόλοιποι υπουργοί μέσα από ένα κλειστό rotation κάλυψαν απλά τα κενά που δημιουργήθηκαν. Πιο αναλυτικά ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης ορκίστηκε για πέμπτη φορά Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, παραδίδοντας το Υπουργείο Υγείας σε έναν παλιό γνώριμο, τον Άδωνι Γεωργιάδη ο οποίος επέστρεψε σε οικείο πόστο μετά από μια δεκαετία. Ενώ η Δόμνα Μιχαηλίδου ανέλαβε υπουργός σε ένα υπουργείο που είχε “ψηθεί” ως υφυπουργός κατά το παρελθόν, το Υπουργείο Εργασίας.
Υπήρξαν όμως και δύο προσθήκες, του Ανδρέα Νικολακόπουλου, Βουλευτή Ηλείας και της Ιωάννας Λυτριβή, Βουλευτή Επικρατείας ως υφυπουργών στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη και Παιδείας αντίστοιχα. Δύο εκπρόσωποι της νέας γενιάς του κόμματος που μαρτυρούν ότι ο Κυριακός Μητσοτάκης δεν έχει κλείσει την πόρτα “αναβάθμισης” των βουλευτών του μετά από πρόκριση στην συνεχή αξιολόγηση τους.
Τώρα αν ερωτηθεί κανείς τι νόημα είχε αυτός ο ανασχηματισμός ίσως καλύτερα να ρωτήσει γιατί δεν είχε γίνει ακόμα. Το γενικότερο αίσθημα ανασφάλειας -ακόμη και στον κόσμο της ΝΔ- λειτουργούσε σαν βρόγχος στο Μαξίμου, που πνιγόταν στους προβληματισμούς για την τρίτη αλλαγή υπουργού σε διάστημα έξι μηνών, λόγω ανεπάρκειας. Φάνηκε, όμως, ότι ο Μητσοτάκης δεν υπολόγισε το πολιτικό κόστος αλλαγής τρίτου υπουργού σε ένα εξάμηνο στο ίδιο υπουργείο και προχώρησε σε αντικατάσταση. Μακροπρόθεσμα το πολιτικό κόστος παραμονής ίσως να ήταν μεγαλύτερο για την κυβέρνηση.
Αισιοδοξία ή όνειρα;
Παρά το γεγονός ότι στην Χ. Τρικούπη δεν κάνουν μετρήσεις λόγω.. λιτότητας, οι ελάχιστες εξαιρέσεις προσφέρουν δώσεις αισιοδοξίας. Θεωρούν ότι αν η ψαλίδα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ανοίξει πέρι των πέντε μονάδων μέχρι τις ευρωεκλογές (ή τότε) τα πράγματα γίνονται πιο εύκολα και η αντίστοιχη με τον ιδεολογικό και άμεσο πολιτικό τους αντίπαλο να ανοίξει κατά πολύ σε βάθος τετραετίας. Στρατηγική ή όνειρα μόνο ο Ιούνιος θα το δείξει σε πρώτη φάση.
Παρόλα αυτά, οι συζητήσεις περί “εκλογικών διαφορών”, ακόμα και σε επίπεδο ερευνών κοινής γνώμης, δεν αποβλέπουν αποκλειστικά στην διαφορά εξ ευωνύμων του ΠΑΣΟΚ, αλλά ταυτόχρονα και ως προς τον κυρίαρχο παίκτη του κομματικού συστήματος την Ν.Δ. Εκεί ο πήχης είναι σαφώς πολύ υψηλότερος και χρειάζονται βαθιές πολιτικές ή/και οργανωτικές διεργασίες για να υπάρχει “προοπτική” μείωσης της διαφοράς και εξαργύρωσης της κυβερνητικής φθοράς.
Λεπτή κλωστή
Λεπτές παραμένουν οι ισορροπίες στον ΣΥΡΙΖΑ μετά την κοινή πρόταση Κώστα Ζαχαριάδη, Θανάση Θεοχαρόπουλου και Γιάννη Ραγκούση για ένταξη του κόμματος στην ευρωομάδα των σοσιαλιστών, ενόψει ευρωεκλογών. Οι τελευταίοι μάλιστα προέρχονται από τον χώρο της κεντροαριστεράς (όντας πρώην μέλη ΠΑΣΟΚ) ενώ ο πρώτος στήριξε την υποψηφιότητα του Χάρη Δούκα για τον Δήμο Αθηναίων μετά την δική του μη πρόκριση στον δεύτερο γύρο των αυτοδιοικητικών. Λαμβάνοντας υπόψιν τις τελευταίες εξελίξεις στην αξιωματική αντιπολίτευση, η συγκεκριμένη πρόταση δεν είναι άτοπη ωστόσο ο πρόεδρος δεν την υποδέχθηκε και με ανακούφιση. Παρά τις ενέργειες του για στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το κέντρο τέτοιες δηλώσεις ωθούν τα εναπομείναντα στελέχη της <<αριστερής πτέρυγας>> σε έξοδο από την Κουμουνδούρου την στιγμή που δεν μένουν παρά λίγοι μήνες για τις κάλπες των Ιουνίου, που θα καθορίσουν το μέλλον του κόμματος.
Οι ευρωπαϊοι αγρότες…σπέρνουν το έδαφος για την ακροδεξιά
Μαζικές αγροτικές κινητοποιήσεις κατακλύζουν το κέντρο του Βερολίνου. Οι αγρότες διαμαρτύρονται για το κόστος της ενεργειακής μετάβασης, τον ανταγωνισμό από τις φθηνότερες εισαγωγές αντίστοιχων προϊόντων και την ανησυχία τους ότι τελικά θα είναι αυτοί που θα πληρώσουν το τίμημα της “πράσινης” μετάβασης σε μία περίοδο που το κόστος της ενέργειας έρχεται να συμπαρασύρει ή να επιτείνει το σταθερό κόστος της ακρίβειας. Ο παρονομαστής είναι κοινός για τις εξεγέρσεις τόσο στην Γαλλία όσο και στην Ιταλία, την Ισπανία και φυσικά την Ελλάδα. Ωστόσο, προκάλεσε μεγαλύτερη έκπληξη στην Γερμάνια κυρίως λόγω της έκτασης που έλαβε αλλά και της κουλτούρας “μετριοπάθειας” που χαρακτηρίζει γενικότερα τις πολιτικές διεργασίες στο γερμανικό πολιτικό σύστημα. Δυστυχώς η Γερμανία είναι αντιμέτωπη με το οικονομικό μοντέλο που στήριξε την οικονομική ηγεμονία της εντός Ε.Ε. τις τελευταίες δεκαετίες. Το φθηνό ρωσικό αέριο που τροφοδοτούσε την συνεχή γερμανική οικονομική ανάπτυξη δεν υπάρχει πια (ελέω των κυρώσεων προς τη Ρωσία) ενώ συνδυαστικά οι εξαγωγές προς την Κίνα έχουν μειωθεί δραστικά. Σε ένα τέτοιο θολό κλίμα η άνοδος της ακροδεξιάς -η οποία αυτή τη στιγμή πλασάρεται ως δυνάμει δεύτερη πολιτική δύναμη- ταράσσει τα θεμέλια του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.
Εν ολίγοις, αν και είναι πολύ νωρίς για προβλέψεις ή γενικεύσεις, οι πρόσφατες και συνεχιζόμενες αγροτικές κινητοποιήσεις που ξεκίνησαν από την Γερμανία και απλώνονται σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε., προλειαίνουν το έδαφος για την επέλαση σχημάτων της ακροδεξιάς στις επερχόμενες ευρωεκλογές, με το βλέμμα όμως πάντα στραμμένο στο εσωτερικό των κρατών και την εμπέδωση τους (των ακροδεξιών κομμάτων) ως ισχυρή πολιτική δύναμη.
Βήμα guest
Η πολυπόθητη συνέντευξη του Πρωθυπουργού μετά την ακμάζουσα συζήτηση για το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών έριξε ξανά νερό στον μύλο της πολιτικής επικαιρότητας τον μήνα που μας πέρασε. Παρόλα αυτά δεν προέκυψε είδηση κατά το δημοσιογραφικό κλισέ, τουλάχιστον όσο αναφορά την ισότητα του με τον γάμο ετερόφυλων. Αυτά που είχαν σημασία ήταν δύο σημεία, η μη κομματική πειθαρχία -συνεπώς και η αποχή και η απαγόρευση παρένθετης μητέρας για την υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση στάθμισε τις αντιδράσεις των βουλευτών της και αντιλήφθηκε ότι οι προσπάθειες “αλλαγής στάσης” σε ορισμένες περιπτώσεις θα παραμείνουν ατελέσφορες, έτσι προκειμένου να μην βγει τραυματισμένη από την ψηφοφορία και με μια κομματική βάση διχασμένη επέλεξε την <<κατά συνείδηση ψήφο>>. Αυτό που θέλει μεγαλύτερη ερμηνεία όμως είναι το ζήτημα της παρένθετης μητέρας. Χωρίς υπερβολή, είναι τα ρέστα της κυβέρνησης προκειμένου να μεταπείσει όσο το δυνατόν περισσότερους κυβερνητικούς βουλευτές να το ψηφίσουν. Μην ξεχνάμε άλλωστε και την συνέντευξη Σαμαρά στην Καθημερινή, στην οποία αναφέρει επί λέξη ότι οι γυναίκες δεν είναι <<τεκνοποιητικές μηχανές για να βοηθούν τα ομόφυλα ζευγάρια να αποκτούν παιδιά>>. Μένει να φανεί αν αυτό το “τυράκι” θα μεταπείσει κάποιους πιο συντηρητικούς βουλευτές, με τον Αντώνη Σαμαρά, πάντως, να είναι έτοιμος να το πάει μέχρι τέλους.
Φροντιστήριο οδού Πειραιώς 62
Δεν ήταν μικρές, ούτε λίγες, οι διαφωνίες με τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών από πλευράς ΝΔ. Έτσι για να μειωθούν οι απώλειες από την ψήφιση του νομοσχεδίου η Πειραιώς διοργάνωσε δυο συσκέψεις για την ενημέρωση των βουλευτών της. Επικεφαλής του φροντιστηρίου, ένα αντιθετικό δίδυμο, ο “ήπιος” Άκης Σκέρτσος και ο “επιθετικός” Άδωνις Γεωργιάδης. Στο τέλος φάνηκε να λύθηκαν κάποιες απορίες με πολλούς να τροποποιούν -από ότι φαίνεται την στάση τους- ενώ όσοι διαφωνούν ακόμη συμφώνησαν να απέχουν αλλά τουλάχιστον να μην εκθέτουν στα τηλεοπτικά πάνελ την κυβέρνηση προβάλλοντας μια εικόνα Βαβέλ.
Προβληματισμός στην Χ. Τρικούπη
Η συνέντευξη του Πρωθυπουργού και το άνοιγμα των χαρτιών του για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών θέτει και το ΠΑΣΟΚ προ των ευθυνών του. Το κόμμα της κεντροαριστεράς βρίσκεται σε ένα δίλημμα: να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο σπάζοντας την αντιπολιτευτική γραμμή του <<ενάντια σε όλα>> ή να καταψηφίσει -χωρίς να δέσει τα κορδόνια του Μητσοτάκη όπως χαριτολογώντας μας λέει ο Πρόεδρος του- ερχόμενο σε ευθεία διαφωνία με την βάση αλλά βλέποντας την ΝΔ να αποτυγχάνει να περάσει δικό της νομοσχέδιο; Πάντως εδώ που έφτασαν τα πράγματα το κόμμα οφείλει να μιλάει συγκεκριμένα, η προεκλογική περίοδος τελείωσε και οι γενικολογίες έμειναν εκεί. Απαιτούνται πράξεις εφεξής.
Ο ανίκητος Τραμπ και η ανυποχώρητη Χέιλι
Η επικράτηση Τραμπ στις προκριματικές εκλογές των Ρεπουμπλικάνων στην πολιτεία Νιου Χάμσαϊρ δείχνει ότι ο πρώην Πρόεδρος προελαύνει ακάθεκτος για τον χρίσμα του κόμματος. Μετά την σαρωτική του επικράτηση στην Αιόβα και την στήριξη του δεύτερου υποψηφίου, Ρον ντε Σάντις, όλα έδειχναν ότι μία ακόμη νίκη του στο Νιου Χάμσαϊρ θα οδηγούσε την ανθυποψήφια του Νίκκι Χέιλι σε παραίτηση. Μόνο που όπως αποδείχθηκε η ίδια είναι σκληρό καρύδι. Μπορεί να παραδέχθηκε την ήττα 13 μονάδων ωστόσο συνεχίζει ακατάπαυστα.
Στην πολιτική -βέβαια- ο χρόνος είναι χρήμα και αργά ή γρήγορα ένα από τα δύο (αν όχι και τα δύο) κάποια στιγμή τελειώνουν. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι παρατεταμένες ήττες ίσως να απογοητεύσουν και την ίδια ενώ μία ακόμη (πιθανή) ήττα στη Νότια Καρολίνα, συγκεκριμένα, θα έχει άλλη βαρύτητα και θα οδηγήσει σε απώλεια χρηματοδοτών. Και τι εννοούμε συγκεκριμένα. Αυτή η πολιτεία λέει πολλά για την Νίκκι Χέιλι, καθώς διετέλεσε κυβερνήτης της. Αν για τον οποιονδήποτε λόγω λοιπόν χάσει, φαίνεται ότι ουσιαστικά παίζει με λίγους κόκκους άμμου σε μία άδεια κλεψύδρα. Πάντως στην Ευρώπη όλοι τρέμουν μία επιτυχία Τράμπ για το χρίσμα των Ρεπουμπλικάνων. Αναλογιζόμενοι την πολιτική κατάστασης στις ΗΠΑ -αυτή την στιγμή- όλα δείχνουν ότι η νίκη για το χρίσμα, σύντομα θα σημάνει πιθανή νίκη και στις εκλογές. Ένα απευκταίο σενάριο για το διεθνές σύστημα το οποίο παλεύει με τις συνέπειες δύο πολεμικών μετώπων.
Πράσινο φως
Ύστερα από ένα παζάρι είκοσι και πλέον μηνών ο Ταγίπ Ερντογάν έδωσε τελικά την συγκατάθεσή του για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ.
Το σκληρό πόκερ μεταξύ των δύο εταίρων έληξε με την Τουρκία να είναι τελικά αυτή που θα κάνει το πρώτο βήμα περιμένοντας τα ανταλλάγματα από τις ΗΠΑ. Μέχρι τώρα, πάντως, το μόνο που έχει πετύχει είναι απλές και μόνο διαβεβαιώσεις ότι το ζήτημα της αγοράς
F-16 θα συζητηθεί στο Κογκρέσο, το οποίο δεν είναι απίθανο να εγκρίνει τελικά αλλά κάτω από σκληρές προϋποθέσεις και διασφαλίσεις ως προς την χρήση τους. Συγκεκριμένα οι Η.Π.Α. θα ζητήσουν “διαβεβαιώσεις” απο την Τουρκία ότι τα F-16 δεν θα χρησιμοποιηθούν εναντίον άλλου μέλους του ΝΑΤΟ…φωτογραφίζοντας την Ελλάδα και τυχόν παραβιάσεις στο Αιγαίο.
Ταυτόχρονα, μετά από ανακοινώσεις του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, η Ελλάδα πρόκειται -ως αντιστάθμισμα θα μπορούσαμε να πούμε- να ενισχυθεί με τα υπερσύγχρονα αλλά πανάκριβα στην συντήρηση μαχητικά αεροσκάφη τύπου F-35 συν εξοπλισμό που αφορούν και τους άλλους δύο κλάδους των ενόπλων δυνάμεων.
Μετά την φαινομενική win-win κατάληξη και για τις δύο πλευρές του Αιγαίου, βγήκαν οι πρώτες “εντυπώσεις” εκατέρωθεν για το αποτύπωμα των δύο συμφωνιών μεταξύ τους. Η μεν Ελλάδα μοιάζει από τις αντιδράσεις κυρίως από το κυβερνητικό στρατόπεδο, να είναι σαφώς ικανοποιημένη τόσο από την αγορά τελευταίας τεχνολογίας πολεμικών αεροσκαφών αποκτώντας σαφές πλεονέκτημα στο αέρα έναντι της Τουρκίας. Από την άλλη η τουρκική πλευρά έσπευσε να δείξει την δυσαρέσκεια της για την αεροπορική ενίσχυση της Ελλάδας, αφήνοντας όμως αιχμές για το δυσβάστακτο κόστος συντήρησης και λειτουργίας των σαράντα αεροσκαφών που πρόκειται να παραλάβουν οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Ήταν το πρώτο βότσαλο στη “απάνεμη λίμνη” που εγκαινιάστηκε στις διμερείς σχέσεις μετά την πρόσφατη Διακήρυξη των Αθηνών”. Οψόμεθα για την συνέχεια.
Συντάκτης: Φώτης Αναστασόπουλος