Δεν πάει πολύς καιρός από το πολύνεκρο ναυάγιο στην Πύλο που κόστισε την ζωή σε 79 επιβαίνοντες μετανάστες, ενώ όπως μας μεταφέρει το Alarm Phone, στο σκάφος βρισκόντουσαν περίπου 750 άτομα, η τύχη των οποίων αγνοείται ακόμα. Στις 14 Ιουνίου αλιευτικό σκάφος που μετέφερε πρόσφυγες και μετανάστες βυθίστηκε στα διεθνή ύδατα. Όπως αναφέρεται στο Κοσμοδρόμιο πρόκειται για ένα ναυάγιο, μια νέα τραγωδία εντός των υδάτων μας που έχουν μετατραπεί σε έναν υγρό τάφο για πολλούς ανθρώπους. Δυστυχώς όμως δεν είναι και το μοναδικό. Μέσα στο 2023 έχουν σημειωθεί πολλά περιστατικά σαν και αυτό που κόστισαν την ζωή πολλών ανθρώπων. Συγκεκριμένα, το ναυάγιο στην Λέρο στις 5 Φεβρουαρίου κόστισε την ζωή σε μια γυναίκα μετανάστρια και σε ένα βρέφος. Στις 7 Φεβρουαρίου του 2023 αντίστοιο περιστατικό σημειώθηκε στην Λέσβο, όπου μετανάστες από την Υεμένη, το Σουδάν και την Σομαλία βρίσκονταν σε μια λέμβο η οποία συγκρούστηκε στα βράχια. Πάνω στη λέμβο επέβαιναν 40 μετανάστες από τους οποίους διασώθηκαν μόνο 27 ενώ ταυτόχρονα είχαν ανασυρθεί οι σοροί τριών από αυτούς. Η μακρά λίστα συνεχίζεται με τα πολύνεκρα ναυάγια που σημειώθηκαν στη χώρα μας. Στις 11 Μαρτίου στο ναυάγιο στο Φαρμακονήσι ανασύρονται πέντε σοροί μεταναστών από τους τριανταένα που βρισκόντουσαν στο σκάφος ενώ κατάφεραν να σωθούν οι έντεκα, ενώ λίγες ημέρες αργότερα σημειώνεται το ναυάγιο στην Λακωνία στις 20 Απριλίου. Τέλος, στις 30 Μαΐου ανασύρονται δύο σοροί μεταναστών βορειοανατολικά της Μυκόνου μετά την βύθιση ταχύπλοου που επέβαιναν 17 μετανάστες.
«Το 2023 μετρά μόλις οκτώ μήνες και δυστυχώς τα νέα είναι τραγικά για τις ανθρώπινες ψυχές, που βρήκαν τραγικό θάνατο στις θάλασσες της Ελλάδας. Δεν είναι ένα ακόμα αφιέρωμα, δεν είναι μια ακόμη στατιστική έρευνα, είναι οι νεκροί και είναι πολλοί για οκτώ μήνες».
Με αφορμή αυτά το γεγονότα ανοίγει μια συζήτηση γύρω από το πώς αντιμετωπίζονται από τις ευρωπαϊκές χώρες οι χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που προσπαθούν να ξεφύγουν από πολέμους, άλλου είδους καταστροφές, δικτατορίες, φτώχεια για να καταλήξουν σε ένα σκάφος στην μέση της θάλασσας αναζητώντας καλύτερες γι´ αυτούς συνθήκες. Απέναντι σε όλα αυτά τα τραγικά γεγονότα η Ευρωπαϊκή Ένωση κουνάει το “δάχτυλο” στις ελληνικές αρχές μιλώντας για δολοφονικές ενέργειες εναντίων προσφύγων και μεταναστών. Καταλαβαίνουμε βέβαια την βαθειά υποκρισία των ευρωπαϊκών αρχών ως προς την κοστολόγηση των ανθρώπινων ζωών. Όπως αναφέρει το Solomon προκειμένου να διαφυλάξουν οι αρχές των ευρωπαϊκών χωρών τα σύνορά τους αλλά παράλληλα και τα σύνορα της Ελλάδας, υπερδιπλασίασαν τους εξοπλισμούς, τα συστήματα επιτήρησης και το ανθρώπινο δυναμικό. : « Μια ημέρα μετά το φονικό ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου, η ανάλυση του Solomon αποτυπώνει πως από το πλήθος προγραμμάτων και παρά τον πακτωλό εκατομμυρίων που διατίθενται, μόνο ένα πρόγραμμα ύψους 600.000 ευρώ αναφέρεται με σαφήνεια σε εξοπλισμό για βελτίωση της ικανότητας για έρευνα και διάσωση ».
Σύμφωνα με την ανάλυση των προτεινόμενων προγραμμάτων που προβλέπει το Ευρωπαϊκό «Ταμείο Διαχείρισης Συνόρων», το ύψος των πόρων από τον τρέχων προϋπολογισμό της ΕΕ, για τα έτη 2021-2027, ξεπερνάει τα 819 εκατ. ευρώ. Την προηγούμενη αντίστοιχη περίοδο (2014-2020), τα προβλεπόμενα έργα/προγράμματα στο σχεδιασμό των ελληνικών Αρχών έφτασαν τα 270 εκατ. ευρώ». Κοινώς ενδιαφερόμαστε για τους πρόσφυγες αρκεί να είναι μακριά μας. Όλους αυτούς τους μήνες εγκαλούν τις ελληνικές αρχές για τον τρόπο διαχείρισης των ναυαγίων και για τα pusbucks αλλά από την άλλη δίνουν συγχαρητήρια για τον φράχτη στον Έβρο, ο οποίος κρατά τον “κίνδυνο” μακριά και τα συμφέροντά τους διασφαλισμένα. Επιπλέον δεν δέχονται οι ίδιες, πρόσφυγες και μετανάστες στο έδαφός τους καθιστώντας τις χώρες υποδοχής στρατόπεδα συγκέντρωσης και φυλακές..
Ένα ακόμα ενδιαφέρον ζήτημα το οποίο δείχνει την βαθύτατη υποκρισία των Ευρωπαίων εταίρων είναι το λεγόμενο πλωτό στρατόπεδο συγκέντρωσης αιτούντων ασύλου, το οποίο θα λειτουργήσει για τουλάχιστον 18 μήνες. «Το Υπουργείο Εσωτερικών δήλωσε ότι η διαμονή θα είναι “στοιχειώδης” με παροχή υγειονομικής περίθαλψης, εγκαταστάσεις εστίασης και ασφάλεια 24 ώρες το 24ωρο, με αναφερόμενο κόστος 20.000 λίρες την ημέρα. Δεν ανέφερε πόσο κοστίζει η συμφωνία μίσθωσης, αλλά επέμεινε ότι είναι σημαντικά φθηνότερο από τα ξενοδοχεία…»
Η Δύση θα πρέπει να πάψει να πετάει το ζήτημα των προσφύγων και των μεταναστών κάτω από το “χαλί”. Μιλάμε για ανθρώπους, οι οποίοι χωρίς να ερωτηθούν αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τον τόπο τους και να φτάσουν να ικετεύουν για άσυλο επειδή με κάποιον τρόπο πρέπει να εξυπηρετηθεί και να συντηρηθεί ένας πόλεμος. Σύμφωνα με τον Κανονισμό του Δουβλίνου ΙΙΙ, που θεσπίστηκε το 2013, υπάρχει νομοθεσία που καθορίζει ποιο κράτος – μέλος της Ευρώπης είναι υπεύθυνο να εξετάζει αιτήσεις για τους αιτούντες άσυλου. Δηλαδή το κάθε αρμόδιο κράτος που δεσμεύεται από αυτόν τον κανονισμό έχει την δικαιοδοσία να αποφασίζει ποιοι έχουν τα κριτήρια εισόδου στην χώρα και ποιοι μπορούν και πρέπει να θεωρηθούν “παράνομοι”. Δεν αντίκειται αυτό στο διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο, το να αποφασίζει μια χώρα ποιοι είναι οι παράνομοι και ποιοι οι νόμιμοι; Ή ποιοι μπορούν να χαίρουν αρωγής, συμπάθειας και αλληλεγγύης και ποιοι όχι όπως στην περίπτωση της Ουκρανίας; Όλη η πολιτισμένη Δύση εγκαλούσε την Ρωσία για απάνθρωπες εκτελέσεις ανθρώπων και καλούσε όλα τα ευρωπαϊκά κράτη να “αγκαλιάσουν” τους Ουκρανούς πρόσφυγες πολέμου ενώ για παράδειγμα στην περίπτωση της Παλαιστίνης ή του Αφγανιστάν ή του Ιράν υπήρξαν και συνεχίζουν να υπάρχουν χρηματοδοτήσεις για απώθηση και για αποτροπή εισόδου μη Ευρωπαίων προσφύγων. Όλοι συμφωνούμε ότι υπάρχει η επιτακτική ανάγκη να επιστρέψει η Δύση στον Διαφωτισμό και να θυμηθεί τον εαυτό της και βασικές αρχές της.
Συντάκτης: Λυδία Γαβριηλίδου
Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τις θέσεις του WPM και της συντακτικής ομάδας.
Απαγορεύεται η αναδημοσίευση του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του WPM. Επιτρέπεται η αναδημοσίευση των δύο έως τριών πρώτων παραγράφων με την προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο WPM. Οι παραβάτες θα αντιμετωπίσουν νομικά μέτρα.