Κατά τον προηγούμενο χρόνο, ολόκληρο το διαδίκτυο κατακλύστηκε από τον Andrew Tate, μια φυσιογνωμία του ευρύτερου Διαδικτύου, που εκτός άλλων, πρέσβευε μια τοξικά αρρενωπή συμπεριφορά σε συνδυασμό με μια πλουσιοπάροχη ζωή μέσω ενός σχήματος Πόντσι (1), καθώς και μια τεράστια ποικιλία σεξιστικής και μισογυνιστικής ρητορικής.(Incels) Τέτοιες δηλώσεις συμπεριλαμβάνουν τη σύγκριση μεταξύ εκπαίδευσης σκυλιών και γυναικών, την “κατηγορία” προς τα θύματα βιασμού πως έχουν μερίδιο ευθύνης για το έγκλημα και για το πως μπορεί κανείς να ξυλοκοπήσει μια γυναίκα για να την έχει υπό τον έλεγχό του (2). Ο Tate εκμεταλλεύθηκε τη φύση του αλγορίθμου του TikTok για να αυτοπροβληθεί, κάτι που πέτυχε αφού βρισκόταν σε πολλαπλές πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης διατυμπανίζοντας πως μετακόμισε στη Ρουμανία λόγω των πιο “χαλαρών” νόμων περί σεξουαλικής κακοποίησης (3). Ωστόσο, διάφορα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αντέδρασαν, καθυστερημένα, με το να απαγορέψουν τον Tate στις εφαρμογές τους τον Αύγουστο του 2022 και στη συνέχεια οι Ρουμανικές Αρχές κινήθηκαν ποινικά εναντίον του τον τελευταίο μήνα με τις κατηγορίες για εμπορία ανθρώπων, βιασμό και σύσταση συμμορίας για σεξουαλική εκμετάλλευση γυναικών (4).
Ο Andrew Tate ανάμεσα στα μισογυνιστικά του παραληρήματα, εξέφραζε παράλληλα ρητορική όσον αφορά τις αλληλεπιδράσεις μεταξύ γυναικών και ανδρών προερχόμενη από τους Incels, εκθέτωντας για πρώτη φορά σε παγκόσμια εμβέλεια τις ιδέες τους. Στόχος του συγκεκριμένου πονήματος είναι να παρουσιαστεί στους αναγνώστες το φαινόμενο Incels καθώς όχι μόνο είναι σχετικό άγνωστο στην Ελλάδα αλλά, όπως θα γίνει και κατανοητό στη συνέχεια, εγκυμονούν πραγματικοί και πρακτικοί κίνδυνοι λόγω αυτού του φαινομένου με την ανάγκη εξεύρεσης τρόπων καταπολέμησης. Χρήσιμο είναι προς τους αναγώνστες μας η επισήμανση όσον αφορά το περιεχομένου του συγκεκριμένου άρθρου καθώς εμπεριέχονται αναφορές σε άκρως μισογυνιστικές απόψεις, τρομοκρατικές επιθέσεις και αυτοκτονικές τάσεις. Προτού γίνει η ανάλυση αυτού του φαινομένου, πρέπει να δοθεί ένα απαραίτητο ιστορικό υπόβαθρο και να αποσαφηνιστεί ο ορισμός των Incels.
Η κοινότητα των Incels είναι γνωστή σήμερα για τον μισογυνιστικό εξτρεμισμό που (εκ)τρέφει, αλλά η ιστορία της έχει τις ρίζες της στις κοινωνικές αλλαγές της δεκαετίας του 1990 και στην ανάπτυξη του διαδικτύου. Το Τρίτο Κύμα Φεμινισμού είχε μόλις ξεκινήσει να εκδηλώνεται δίνοντας έμφαση στη σεξουαλική απελευθέρωση, την πολυπολιτισμικότητα και τη διαθεματικότητα έχοντας αποκτήσει ως εφόδιο παράλληλα δυναμική από την πρόσφατη οικονομική και πολιτική χειραφέτηση των γυναικών λόγω των αγώνων τους των προηγουμένων δεκαετιών. Η υποβάθμιση του πατριαρχικού κατεστημένου δημιούργησε με τη σειρά του ένα εύφορο έδαφος για την ανάδειξη ομάδων με στόχο της διατήρησης της ανδρικής κυριαρχίας. Οι συνθήκες αυτές σε συνδυασμό με τον ανερχόμενο κόσμο του διαδικτύου οδήγησαν την γέννηση και σταδιακή παγίωση διαφόρων κοινοτήτων ανδρικών συμφερόντων στο διαδίκτυο διαμορφώνοντας έτσι τον χώρο της “Ανδροσφαιρας”, η οποία εμπεριέιχει τους Υποστηρικτές των Ανδρικών Δικαιωμάτων (MRM), ένα μισογυνιστικό κίνημα που αρνείται την ύπαρξη της πατριαρχίας και παρουσιάζει τους άνδρες, όχι τις γυναίκες, ως αληθινά θύματα του σεξισμού και των διακρίσεων και την Κοινότητα Αποπλάνησης (Seduction Community), που είχε σκοπό να διδάξει σε νεαρούς άνδρες πως να φλερτάρουν με γυναίκες, συχνά όμως με χειριστικές και κακοποιητικές συμπεριφορές, μεταξύ άλλων (5).
Η κοινότητα των Incels όμως δεν ξεκίνησε ακριβώς έτσι. Κατά τα μέσα της δεκαετίας του 1990, μια νεαρή αμφιφυλόφιλη κοπέλα από το Τορόντο του Καναδά, η Αλάνα, δυσκολευόταν στην ερωτική ζωή της να βρει σύντροφο. Λόγω της απουσίας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και γνωριμιών, έφτιαξε ένα διαδικτυακό φόρουμ που λεγόταν “Πρόγραμμα ακούσιας σεξουαλικής αποχής της Αλάνα” (Alanas Involuntary Celibacy Project). Το φόρουμ απευθυνόταν σε μοναχικούς άνδρες και γυναίκες για να συζητήσουν, να εκδηλώσουν τους προβληματισμούς και να μοιραστούν πιθανές λύσεις και υποστήριξη. Ήταν μια κοινότητα υποστήριξης και συμπαράστασης σε άτομα μοναχικά και προβληματισμένα (6) που συμμετείχαν άτομα διαφόρων ηλικιών, θρησκεύματος και εθνικότητας. Κάποια κοινά στοιχεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη για τις παρακάτω αναλύσεις είναι ότι τα άτομα της κοινότητας υπέφεραν από ανασφάλειες, χαμηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση και έλλειψη κοινωνικών δεξιοτήτων. Το 2000, η Αλάνα αποχώρησε από τη κοινότητα και τη διαχείριση της σελίδας, σύντομα όμως, το φόρουμ αυτό θα μεταλασσόταν σε ένα από τα πιο επικίνδυνα μέρη του διαδικτύου (7).
Φτάνοντας στον ορισμό, η λέξη Incel είναι συνδυασμός των αρχικών δύο λέξεων που τον αποτελούν και αυτά είναι INvoluntary CELibate, που στα ελληνικά αποδίδεται ως “Άτομο που απέχει ακούσια από το Σεξ” αν και εννοείται συνάμα η αδυναμία προσέλκυσης ερωτικών συντρόφων (8). Σε πρώτη ανάγνωση, ο όρος φαίνεται να αφορά άτομα που δεν μπορούν να προσελκύσουν ερωτικούς συντρόφους για σεξουαλικές πράξεις και μακροχρόνιες σχέσεις λόγω ποικίλων παραγόντων. Μια λογική αλληλουχία, θα κατέληγε στο συμπέρασμα πως αναφέρεται σε άτομα που δεν έχουν χάσει την “παρθενιά” τους, αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην ερωτική ζωή τους και για άτομα που μπορεί να υποφέρουν από σωματικές ή ψυχολογικές αναπηρίες. Στην αρχή είχε όντως αυτή τη σημασία. Αλλά όχι πια. Ο όρος Incel όπως πρέπει να χρησιμοποιείται σήμερα αναφέρεται σε ανθρώπους, συνήθως λευκούς άνδρες νεαρής ηλικίας, που αδυνατούν να βρουν ερωτικούς συντρόφους και διακατέχονται από ακραίο μισογυνισμό, αποστροφή προς τον φεμινισμό (9) και κατηγορίες προς τις γυναίκες για την προσωπική σεξουαλική τους κατάσταση.
Ύστερα της παρουσίασης του ιστορικού υπόβαθρου και της ετυμολογίας του όρου «incel», μπορούμε να μεταβούμε στην ανάλυση και μελέτη των χαρακτηριστικών της συγκεκριμένης κοινότητας, σε συνδυασμό με την ανάλυσης της οπτικής τους για τους τρόπους λειτουργίας της σύγχρονης κοινωνίας. Οι incels, τεινουν να παρουσιαζουν αδύναμες κοινωνικές δεξιότητες, με χαμηλά επίπεδα αυτοπεποίθησης – ενώ σε κάποιες περιπτώσεις παρουσιάζουν ακόμη και συμπτώματα ψυχικών νόσων όπως έντονο άγχος, κατάθλιψη ακόμα και αυτοκτονικές τάσεις – διαθέτουν έλλειψη ρομαντικής ή σεξουαλικής ζωής – με την πλειονότητα τους να αποτελούν σεξουαλικά άπειροι – με σημάδια χαμηλής αυτοεκτίμησης ακόμα και ανασφάλειας όσον αφορά τη σωματική τους εικόνα, ενώ εμφανίζουν υψηλό δείκτη ευαισθησίας ως προς το φαινόμενο της κοινωνικής απόρριψης αλλά και πολλαπλών απορριπτικών εμπειριών στον κοινωνικό τους περίγυρο (είτε πρόκειται για απόρριψη από το οικογενειακό τους περιβάλλον, είτε πρόκειται για φιλική και φυσικά για ερωτική απόρριψη) (10).
Τα παραπάνω στοιχεία, οδηγούν έναν incel στην έκφραση ακραίας και εξτρεμιστικής συμπεριφοράς, η οποία κατευθύνεται προς το αντίθετο φύλο δηλαδή τις γυναίκες. Η κοινότητα των incels, αντιμετωπίζει τις γυναίκες ως τον αποδιοπομπαίο τράγο που ευθύνεται για την ανύπαρκτη ή χαμηλή ρομαντική και σεξουαλική ζωή τους, αλλά και για τον αδύναμο «ανδρισμό» τους. Συχνά προχωρούν στην άλογη παρομοίωση των ιδίων ως θύματα και των γυναικών ως θύτες, οι οποίες κρατούν τον έλεγχο του ερωτικού παιχνιδιού στην κοινωνία και συχνά εκμεταλλεύονται τα συναισθήματα των ανδρών. Με βάση τις πεποιθήσεις αυτές αποτελεί λογικό επακόλουθο ο χαρακτηρισμός των incels ως μισογύνηδων και σεξιστών, οι οποίοι διαλαλούν μισητές και επικίνδυνες απόψεις για το γυναικείο φύλο:
-Μια τυπική δημοσίευση σε ένα Incel Φόρουμ
Το κίνημα του φεμινισμού το οποίο έδωσε στη γυναίκα μια μεγάλη ποικιλία δικαιωμάτων, κάτι που επακολούθως οδήγησε στην κοινωνική και ειδικότερα στην σεξουαλική της απελευθέρωση από τη δεκαετία του 60 και έπειτα, θεωρείται από την κοινότητα των incels ως το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσε να συμβεί στις νόρμες της κοινωνίας. Συγκεκριμένα υποστηρίζουν πως η σεξουαλική απελευθέρωση, την οδήγησε στο να αποκτά πολλαπλούς ερωτικούς συντρόφους κατά τη διάρκεια της ζωής της, να εκμεταλλεύεται τα συναισθήματα των ανδρών με τον οποιονδήποτε τρόπο, αλλά και να απαρνείται τον «βιολογικό» για εκείνους ρόλο της ως μητέρας και συζύγου, ώστε να επικεντρωθεί εκτενέστερα στην επαγγελματική της πορεία. Οι απόψεις αυτές, αφήνουν να εννοηθεί πως οι incels πρόκειται για μια υπερβολικά βλαβερή και τοξική κοινότητα, και φυσικά μπορεί να ληφθεί το συμπέρασμα πως για άλλη μια φορά οι γυναίκες εξακολουθούν να ζουν σε έναν κόσμο εχθρικό προς αυτές, βρισκόμενες συνεχώς σε κίνδυνο από ένα πλήθος ανασφαλών και επικίνδυνων ανδρών, γεμάτοι με μίσος και απέχθεια προς την ίδια την ύπαρξή τους.
Ασφαλώς το γεγονός ότι ένας άνδρας ενδέχεται να είναι σεξουαλικά και ρομαντικά ανεπιτυχής ή άπειρος, δεν τον εντάσσει αυτόματα στην κοινότητα των incels. Όμως οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι τα μέλη αυτής της κοινότητας, διακρίνονται πρωταρχικώς από αυτα τα χαρακτηριστικά. Και σε αυτό το σημείο, συστήνεται η έννοια του βιολογικού ντετερμινισμού: Οι incels πιστεύουν ακράδαντα πως ορισμένοι άνδρες είναι βιολογικώς περισσότερο γοητευτικοί από άλλους, με αποτέλεσμα οι άνδρες αυτοί να θεωρούνται ανώτεροι από κάθε άποψη.
Με αυτό τον τρόπο και έχοντας υπόψη τον θεμέλιο λίθο του βιολογικού ντετερμινισμού, οι incels έχουν προχωρήσει στην εξής κατηγοριοποίηση των ανδρών της κοινωνίας: Αρχικά έχουμε τους chads. Πρόκειται για λευκούς ετερόφυλους άνδρες –συνήθως ξανθούς-, οι οποίοι παρουσιάζονται αρκετά αρρενωποί εμφανισιακά. Είναι ψηλοί, αρκετά μυώδεις και τα πρόσωπα τους παρουσιάζουν έντονα ανδρικά χαρακτηριστικά (θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν και alpha males). Λόγω των παρόντων χαρακτηριστικών οι chads αποτελούν ρομαντικά και σεξουαλικά επιτυχείς, αφού σύμφωνα με τους incels μπορούν να αποκτήσουν οποιαδήποτε γυναίκα θελήσουν, καθώς η γυναίκες ελκύονται αποκλειστικά από άνδρες chads (πρόκειται για ακόμα έναν “παραλογισμό” ενάντια στο γυναικείο φύλο). Κοινωνικά και βιολογικά υποδεέστεροι των chads, αποτελούν οι betas. Πρόκειται για τους άνδρες οι οποίοι βιολογικά δεν εμφανίζουν έντονα χαρακτηριστικά αρρενωπότητας, και σε αυτή την κατηγορία εντάσσονται οι incels, οι οποίοι βλέπουν τους chads ως τους μεγαλύτερους ανταγωνιστές στο παιχνίδι του έρωτα αλλά και τους χειρότερους εχθρούς τους.
Οι γυναίκες σύμφωνα με τη θεώρηση τους, δεν θα αναμειχθούν ποτέ ερωτικά με έναν άνδρα beta αλλά θα προτιμούν πάντοτε έναν άνδρα chad. Για αυτό τον λόγο οι beta άνδρες δηλαδή οι incels, θεωρούν τους εαυτούς τους σεξουαλικά κατώτερους από τους chads, και επομένως μισούν τόσο πολύ τις γυναίκες καθώς νιώθουν ότι θα απορρίπτονται συνεχώς από εκείνες λόγω της ευρείας γυναικείας προτίμησης σε άνδρες chads.
Δυστυχώς η “κατηγοριοποίηση” των incels επεκτείνεται και στο γυναικείο φύλο: Εδώ έχουμε τις stacies. Πρόκειται για γυναίκες –συνήθως με ξανθό χρώμα μαλλιών- οι οποίες όπως ακριβώς και οι άνδρες chads, εμφανίζουν αρκετά θηλυπρεπή χαρακτηριστικά όπως καμπύλες σε συνδυασμό με ρούχα που τις τονίζουν αρκετά, ενώ εμφανίζονται συχνά περιποιημένες φορώντας μακιγιάζ. Μια γυναίκα stacy αποτελεί το απόλυτο ερωτικό πρότυπο για τους incels αλλά και για τους chads, με τις ίδιες να ελκύονται αποκλειστικά από άνδρες chads όπως υποστηρίζει η κοινότητα των incels. Στον αντίποδα, μια γυναίκα η οποία ενδέχεται να μην διαθέτει έντονες γυναικείες καμπύλες εκ του φυσικού της, να μην παρουσιάζεται τόσο πολύ κοινωνικά «περιποιημένη» και να ονοματίζει τον εαυτό της ως φεμινίστρια, χαρακτηρίζεται ως becky και προφανώς αποτελεί κοινωνικά και βιολογικά κατώτερη της stacy, όπως ακριβώς και ένας άνδρας beta αποτελεί κατώτερος ενός άνδρα chad. Οι chads και οι incels δεν ελκύονται ερωτικώς από beckies, καθώς τις θεωρούν αδιάφορες. Συμπερασματικά θα έλεγε κανείς πως οι beckies αποτελούν σεξουαλικά ασήμαντες λόγω της φεμινιστικής και απελευθερωτικής φύσης τους, ενώ οι stacies εμφανίζονται πιο πρόθυμες στο να αφήσουν έναν άνδρα chad να τις εξουσιάσει από όλες τις εκφάνσεις, στοιχείο που αυτομάτως τις καθιστά ελκυστικές στα μάτια της κοινότητας (11).
Οι incels, φαίνονται επίσης να ακολουθούν τις έννοιες του λεγόμενου «κόκκινου χαπιού» (red pill), του «μπλε χαπιού» (blue pill) αλλά και του «μαύρου χαπιού» (black pill). Οι ορολογίες αυτές οι οποίες είναι παρμένες από το σύμπαν των ταινιών «the matrix», αποτελούν βασικές στην κοσμοθεωρία τους. Η έννοια του μπλε χαπιού, παρουσιάζει την πραγματικότητα και την κοινωνία ως έχουν με τις εδραιωμένες συνθήκες που όλοι γνωρίζουμε. Το ενδιαφέρον και ταυτοχρόνως παράλογο κομμάτι, αποτελεί το ότι οι incels που υποστηρίζουν τη θεωρία του κόκκινου χαπιού, δεν αντιμετωπίζουν την υπάρχουσα κοινωνική κατασκευή ως πραγματική, και κατά επέκταση την αντιλαμβάνονται ως μια ψευδαίσθηση ως κάτι το πλασματικό. Για αυτούς, η κοινωνία βασίζεται στην θέση ότι οι γυναίκες ελέγχουν και εκμεταλλεύονται τους άνδρες, και πως εκείνες αποτελούν την κεφαλή του σεξουαλικού παιχνιδιού και των σεξουαλικών νορμών της κοινωνίας. Για τον λόγο αυτό οι incels υποστηρικτές του κόκκινου χαπιού, προχωρούν σε βλαβερές και τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον του γυναικείου φύλου, με την κοινή αντίληψη να μπορεί να σκεφτεί όλες τις αδιανόητες περιπτώσεις…
Την ήδη ανησυχητική θεωρία του κόκκινου χαπιού έρχεται να συμπληρώσει η έννοια της θεωρίας του μαύρου χαπιού, η οποία λαμβάνεται ως το αμέσως επόμενο ακραίο στάδιο συμπεριφοράς ενός incel. Το μαύρο χάπι χαρακτηρίζεται από αισθήματα απαισιοδοξίας και κυνισμού, αφού από την οπτική ενός incel ο έλεγχος του σεξουαλικού παιχνιδιού από τις γυναίκες σε συνδυασμό με τη συναισθηματική και σεξουαλική εκμετάλλευση, αποτελεί μια συνθήκη η οποία δεν μπορεί να αγνοηθεί, πόσο μάλλον να μεταβληθεί ή να αποφευχθεί. Οι συμπεριφορές που έχουν παρατηρηθεί στο πέρας των ετών από incel άνδρες, υποδεικνύουν πως όσοι βρίσκονται στο φάσμα του μαύρου χαπιού, αισθάνονται τόση μεγάλη απελπισία και απαισιοδοξία, η οποία τους οδεύει αργά η γρήγορα σε αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές ή ακόμη και σε αυτοκτονικές πράξεις, προσπαθώντας μάλιστα να ενθαρρύνουν και άλλους άνδρες της κοινότητας, προς έναν δρόμο δίχως επιστροφή (12).
Οι πεποιθήσεις των incels για το γυναικείο φύλο, έχουν τονισθεί πολλάκις παραπάνω αλλά αποτελεί σώφρων να επισημανθούν για άλλη μια φορά: Η σεξουαλική απελευθέρωση της γυναίκας, διαμέσου του φεμινισμού την οδήγησε στο να εκμεταλλεύεται τους άνδρες όπως εκείνη επιθυμεί αλλά και να «παίζει» με τα συναισθήματα τους. Επιπλέον, απαρνείται πλέον τον ρόλο της στο σπίτι ως μητέρας και συζύγου ώστε να ανελιχθεί επαγγελματικά, γεγονός το οποίο οι incels το κατακρίνουν αισθητά. Διαθέτουν την ακραία άποψη, πως όλες οι γυναίκες (δίχως εξαίρεση) ελκύονται από άνδρες chad με αρκετά καλή οικονομική άνεση (με λίγα λόγια οι γυναίκες θεωρούνται gold-diggers).
Μια ακόμη τρομακτική πληροφορία για τους incels, αποτελεί το γεγονός πώς η κοινότητα έχει ταυτιστεί και με ορισμένα στοιχεία παιδοφιλίας: Οι incels ελκύονται περισσότερο από γυναίκες νεαρής σχετικά ηλικίας –θα μπορούσε να λεχθεί από κορίτσια έως 18 ετών-, καθώς θεωρούν πως οι γυναίκες από την ενηλικίωση και έπειτα αποκτούν αρκετούς ερωτικούς συντρόφους στη ζωή τους, παράγοντας που αυτόματα τις καθιστά στα μάτια των incels ως «βρόμικες», «χρησιμοποιημένες», δεδομένο που μεταφράζεται κατευθείαν από ένα νοήμων άτομο στο ότι οι incels δεν επιθυμούν ερωτικά γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, αφού εκείνες αποτελούν ανεξάρτητες και απελευθερωμένες δηλαδή όχι τόσο εύκολα θύματα ανδρικής χειραγώγησης και ελέγχου. Αντιθέτως υποστηρίζουν πως όσο μικρότερη ηλικιακά είναι η γυναίκα τόσο το καλύτερο, αφού θα αποτελεί σεξουαλικά άπειρη και άμαθη δηλαδή σεξουαλικά «αγνή», και αυτομάτως εύκολο θύμα χειραγώγησης και ελέγχου από τέτοιου είδους άνδρες. Επομένως, συνίσταται σημαντική και άκρως απαραίτητη η ενημέρωση και η προστασία μας από τέτοια δείγματα επικίνδυνων ανδρικών συμπεριφορών.
Έχοντας αναλύσει ολόκληρη την ιδεολογία των incels, παραμείνει να γίνει αναφορά στο τελευταίο μα απαραίτητο στοιχείο που καθιστά αυτή τη κοινότητα τόσο επικίνδυνη για τους ίδιους τους incels αλλά και τον κοινωνικό περίγυρό τους, και αυτό είναι η χρησιμοποίηση βίας. Οι incels διακατέχονται από ακραίο σύμπλεγμα θυματοποίησης, κοινωνικής απομόνωσης, ματαιοδοξίας σε συνδυασμό με μισογυνισμό και μια τεράστια επιθυμία ελέγχου στη ζωή τους (13). Η επιθυμία αυτή τους οδηγεί σε μια σπείρα μίσους και εξτρεμισμού, με αποτέλεσμα να στρέφουν ένα όπλο εναντίον τους ή των συνανθρώπων τους. Η ανώνυμη και διασυνδετική φύση του διαδικτύου τους συνδέει σε πολλές περιπτώσεις και με τον χώρο της Ακροδεξιάς, όπου στις αρχικές θέσεις μισογυνισμού προστίθενται ο ρατσισμός, η ομοφοβία, καθώς μπορούν να βρεθούν αρκετά κοινά στη ρητορική των δυο χώρων. Για να γίνουν σαφείς οι παραπάνω διατυπώσεις, θα ακολουθήσουν μερικές από τις πιο γνωστές τρομοκρατικές ενέργειες που έχουν διαπραχθεί από incels έτσι ώστε να αναδειχθεί το τελευταίο στάδιο αυτής της ιδεολογίας. Υπενθύμιση προς τους αναγνώστες ότι ακολουθούν γραφικές περιγραφές τρομοκρατικών χτυπημάτων.
Η πρώτη περίπτωση αφορά τη Σφαγή στο Πολυτεχνείο του Μόντρεαλ το 1989. Παρόλο που η επίθεση έγινε πριν από την χρονολογική διατύπωση του όρου Incel, συμπεριλαμβάνεται στη κατηγορία αυτή λόγω του πρώιμου χαρακτήρα των κινήτρων του δράστη. Στις 6 Δεκεμβρίου 1989, ένας άνδρας μπήκε σε μια αίθουσα μηχανολογίας στο École Polytechnique του Μόντρεαλ οπλισμένος με ένα ημιαυτόματο όπλο. Αφού χώρισε τις γυναίκες από τους άνδρες, άνοιξε πυρ εναντίον των γυναικών ενώ ούρλιαζε: «Είστε όλες φεμινίστριες». Δεκατέσσερις νεαρές γυναίκες δολοφονήθηκαν και άλλα 13 άτομα τραυματίστηκαν. Στη συνέχεια, ο δράστης έστρεψε το όπλο στον εαυτό του. Στο σημείωμα αυτοκτονίας του, κατηγόρησε τις φεμινίστριες ότι του κατέστρεψαν τη ζωή. Το σημείωμα περιείχε μια λίστα με 19 «ριζοσπάστες φεμινίστριες» που είπε ότι θα είχαν σκοτωθεί αν δεν του είχε τελειώσει ο χρόνος. Περιλάμβανε ονόματα γνωστών γυναικών στο Κεμπέκ, συμπεριλαμβανομένων δημοσιογράφων, τηλεοπτικών προσωπικοτήτων και ηγετών συνδικάτων (14).
-Περισυλλογή των θυμάτων μετά την επίθεση του 1989 στο Μοντρεάλ, 06/12/1989
Η πιο γνωστή υπόθεση τρομοκρατικής επίθεσης αφορά τη Σφαγή στο Isla Vista το 2014 στη Καλιφόρνια από τον Elliot Rodger. Ο Elliot ήταν ένας Αμερικανός 22 ετών, γόνος ευκατάστατης οικογένειας που έμενε στη Καλιφόρνια. Σε νεαρή ηλικία διαγνώστηκε με αυτισμό και έζησε εκφοβισμό στο σχολείο. Όντας φοιτητής, ξεκίνησε ένα κανάλι στο Youtube όπου εκδήλωνε αρκετές φορές την οργή του απέναντι στις γυναίκες και παράλληλα χαρακτηριζόταν ως αντικοινωνικός στη φοιτητική του ζωή (15). Στις 23 Μαΐου του 2014, μετά από σχεδιασμό, αποφάσισε να δώσει την “Τιμωρία” του στον κόσμο που θεωρεί πως τον αδίκησε. Πρώτα μαχαίρωσε 94 φορές τους συγκατοίκους του και ύστερα ανέβασε το τελικό του “σχέδιο” στο Youtube μαζί με ένα μανιφέστο 137 σελίδων όπου εξηγούσε τον πόνο που πέρασε στη παιδική του ηλικία, το θυμό του απέναντι στις γυναίκες που τον απέρριψαν, ρατσιστικές απόψεις και την εκδίκηση που θα έπαιρνε απέναντι στις γυναίκες. Στη συνέχεια πήγε στη τοπική γυναικεία αδελφότητα και πυροβόλησε τρεις γυναίκες, σκοτώνοντας τις δυο. Ύστερα, συνέχισε να σκοτώνει και να τραυματίζει ανθρώπους με το όπλο και το αμάξι του, μέχρι που αυτοκτόνησε, περικυκλωμένος από την αστυνομία. Στο τέλος, δολοφονήθηκαν έξι άνθρωποι και τραυματίστηκαν άλλοι δεκατέσσερις (16). Η επίθεση αυτή υπήρξε έναυσμα για την κοινότητα των incels, καθώς έγιναν πράξη πολλά από τα οποία πρέσβευαν και ως αποτέλεσμα, ο Elliot κυριολεκτικά αγιοποιήθηκε από την κοινότητα.
-Οι δολοφονημένοι από τον Elliot Rodger, όλοι φοιτητές, 23/05/2014
Στις 23 Απριλίου 2018, ένας άνδρας 25 ετών που αναγνωρίστηκε ως incel, οδήγησε ένα νοικιασμένο βαν στην επιχειρηματική περιοχή North York του Τορόντο. Προχώρησε οδηγώντας νότια, προσπερνώντας επίτηδες πεζούς. Όταν τον σταμάτησε η αστυνομία δέκα λεπτά αργότερα, δέκα άνθρωποι (οκτώ από αυτούς γυναίκες) σκοτώθηκαν και δεκαέξι τραυματίστηκαν. Ήταν η μεγαλύτερη μαζική δολοφονία στην ιστορία του Τορόντο και η χειρότερη στον Καναδά από τη σφαγή του Μόντρεαλ το 1989. Ο δράστης, γνωστός και ως Alek Minassian, δραστηριοποιούνταν σε φόρουμ των incels και θαύμαζε τον Elliot Rodger για τις πράξεις του το 2014 (17).
-Ο απόηχος της επίθεσης του 2018 στο Τορόντο, 23/06/2018
Στις 12 Αυγούστου του 2021 στο Πλίμουθ της Αγγλίας ο Jake Davison, 22 ετών, πυροβόλησε τη μητέρα του και μετά περιφερόταν στον δρόμο πυροβολώντας αθώους ανθρώπους. Το νεότερο θύμα ήταν μόλις 3 ετών. Στο τέλος, σκότωσε έξι ανθρώπους και τραυμάτισε δύο. Ο Jake διαγνώστηκε από νεαρή ηλικία με αυτισμό και ADHD ενώ διατηρούσε κανάλι στο Youtube όπου και αυτός εξέφραζε τις μισογυνιστικές απόψεις του και το πως οι γυναίκες τον είχαν αδικήσει στη ζωή του. Η πρόσβαση του σε όπλα συνέβαλε επίσης και στον μεγάλο αριθμό θυμάτων (18).
-Έρευνα στοιχείων στην τοποθεσία της επίθεσης στο Πλίμουθ, 12/08/2021
Όπως γίνεται προφανές, αυτές οι τραγωδίες έχουν ξεκάθαρους θύτες και θύματα. Τα χαρακτηριστικά των incels, οι διαδικτυακοί χώροι τους και ο αντικοινωνικός χαρακτήρας τους αποτελούν ένα γεμισμένο περίστροφο το οποίο σκοτώνει (19). Κυριολεκτικά και μεταφορικά…
Παρόλα αυτά, οι παραπάνω περιπτώσεις αποτελούν ένα μόνο αντιπροσωπευτικό δείγμα της βίας. Έχουν διαπραχθεί δεκάδες επιθέσεις από το 2014, με τα θύματα να απαριθμούνται περίπου στα 100 άτομα, και ο αριθμός μπορεί να αυξηθεί. Οι λόγοι είναι πολλαπλοί. Καταρχάς, η αποτυχία ανάλυσης και αναγνώρισης του φαινομένου για ευθεία καταπολέμησή του, αφού αυτού του είδους οι τρομοκρατικές επιθέσεις δεν έχουν οριστεί επίσημα ως τρομοκρατικές (20). Επιπλέον, αν παρατηρήσει κανείς το νομικό και πολιτικό πλαίσιο σήμερα, το δίκαιο θεσπίζεται είτε σεξιστικά, όπως η ανατροπή του Roe vs Wade, η μη αναγνώριση του ορού “γυναικοκτονία”, είτε ποινικά για άτομα που είναι τρανσέξουαλ, ενώ διάφοροι πολιτικοί παράγοντες αναφέρονται στις γυναίκες ως “εργοστάσια παραγωγής παιδιών”, νοικοκυρές και υπάκουες κούκλες για το σεξ. Οπότε δεν θα έπρεπε να αποτελεί και τόσο μεγάλη έκπληξη για αυτό το εύφορο περιβάλλον που έχει καλλιεργηθεί για την ανάπυξη και διάδοση τέτοιων αποτρόπεων πράξεων.
Φτάνωντας τώρα στο τελευταίο και πιο δύσκολο σημείο αυτής της ανάλυσης, τίθεται η ανάγκη εύρεσης ενός ολιστικού πλαισίου λύσεων για αυτή την επικίνδυνη κοινωνική κρίση. Αυτή η διαδικασία είναι δύσκολη, διότι επαφίεται σε μια πολυθεματική προσέγγιση για αυτό το πρόβλημα. Προτού αναφερθούν οι προτεινόμενες λύσεις, χρειάζονται μερικοί παράμετροι για την απόλυτη κατανόηση αυτών που θα ακολουθήσουν.
Αρχικά, όπως έχουμε προαναφέρει προηγούμενως, οι incels έχουν το υπόβαθρο κοινωνικής απομόνωσης, ελλιπών κοινωνικών δεξιοτήτων και μπορεί να ανήκουν στο φάσμα του Αυτισμού ή του ADHD, παράγοντες δηλαδή που δυσκολεύουν την καθημερινή ζωή και τις κοινωνικές συνδιαλλαγές αυτών των ατόμων, καθώς και προβληματικά περιβάλλοντα αναγωγής στη παιδική ηλικία. Είναι αυτονόητο φυσικά πως η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων που έχουν τις παραπάνω αναπηρίες, δεν είναι πιθανοί τρομοκράτες και ούτε αποτελούν προϋπόθεση για να γίνει κανείς incel. Όλα αυτά σημαίνουν πως οι incels ξεκινούν ως άτομα με ένα κοινωνικά ευάλωτο υπόβαθρο, αδυνατώντας να βρουν την απαραίτητη υποστήριξη, αλλά ο πιο σημαντικός γνώμονας είναι η συναναστροφή τους με την “Ανδρόσφαιρα” στο διαδίκτυο στη προσπάθειά τους να βελτιώσουν τη ζωή τους. Εκεί, πέφτουν θύματα ριζοσπαστικοποίησης και από θύματα μετατρέπονται σε θύτες, προβαίνοντας σε λεκτική και ψυχολογική βια από το διαδίκτυο έως και σε χρήση σωματικής βλάβης με τραγικές συνέπειες(21).
Έχοντας αυτά υπόψη, η πολυθεματική προσέγγιση αφορά τομείς όπως το Δίκαιο, την εκπαίδευση και τις υποδομές. Πρώτα από όλα, το Δίκαιο οφείλει να εμπλουτίσει τους όρους της γυναικοκτονίας, του εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας για να ανταπεξέλθει σε αυτές τις νέες συνθήκες και να παρέχει το απαραίτητο νομικό πλαίσιο έτσι ώστε οι αρχές και οι θεσμοί να λαμβάνουν αποτελεσματικά δράση για την καταπολέμηση της βίας από τους incels. Δεύτερον, η ανάπτυξη και βελτίωση παροχής υπηρεσιών για την ψυχική υγεία σε εργασιακούς χώρους και στα σχολεία είναι απολύτως απαραίτητη για την υποστήριξη ατόμων που υποφέρουν από ψυχολογικά προβλήματα ή να αποτελούν ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας για την αποφυγή της κοινωνικής απομόνωσης. Τρίτον, η εφαρμογή σεξουαλικής παιδείας σε σχολικά περιβάλλονται για την απομυθοποίηση του σεξ και την βελτίωση των σχέσεων μεταξύ των φύλων βασισμένα στο σεβασμό και την αλληλοκατανόηση. Τέταρτον, η έγκυρη μελέτη και ανάλυση της ιδεολογίας των incels για την έγκαιρη πρόληψη και αναγνώριση των χαρακτηριστικών της, όπως για παράδειγμα το παρόν πόνημα μελέτης, έτσι ώστε να ληφθούν και οι απαραίτητες δράσεις (22). Πέμπτο, η δημιουργία κέντρων υποστήριξης Incels που χρειάζονται βοήθεια και αποριζοσπαστικοποίηση με μέσα όπως ειδικούς ψυχολόγους, προγράμματα ενημέρωσης και γραμμή υποστήριξης (23). Έκτον και τελευταίο, η θέσπιση κανονισμών σε διαδικτυακές πλατφόρμες και μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπως Youtube, Reddit και TikTok, με την απαγόρευση μισογυνιστικού περιεχομένου και φρασεολογίας χαρακτήρα incel, για την πάταξη ακραίου περιεχομένου. Αυτές οι προτάσεις πολιτικής προτείνουν ένα πλαίσιο πολυθεματικό και εξισορροπημένο μεταξύ πρόληψης και καταστολής, ανάλογα με την περίσταση στην οποία απευθύνεται να αντιμετωπίσει.
Συμπερασματικώς, θα μπορούσαμε να πούμε πως οι incels πρόκειται για ένα πολύπλοκο κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο εμφανίζει αρκετές πλευρές και εκφάνσεις παρόλο της μη αρκετά διαδεδομένης φύσης του ως φαινομένου κοινωνικής παθογένειας σε αρκετές χώρες -και ειδικότερα στην Ελλάδα- λόγω της μη αυξημένης παρατήρησης τρομοκρατικών συμπεριφορών και περιστατικών βίας από incel άνδρες. Για το μόνο που μπορεί να θεωρηθεί σίγουρο, είναι πως οι γυναίκες βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο από τη συγκεκριμένη κοινότητα, η οποία δεν τολμά να τις αντιμετωπίσει ούτε ως ανθρώπους με σκέψεις, απόψεις και συναισθήματα υψίστης σημασίας και αξίας, αλλά περισσότερο ως πράγματα και αντικείμενα ανδρικής εκμετάλλευσης και ερωτικής απόλαυσης και κατάκτησης, με τον όρο “femoids” να διακατέχει το λεξιλόγιο τους (ένας χαρακτηρισμός ο οποίος ξεπερνάει κατά πολύ ακόμη και το “females” του ίδιου του Tate!).
Συντάκτες: Ιωάννης Κολακές, Μαρία Ανδρίκου
Πηγές:
-
-Andrew Tate-
1.https://www.abc.net.au/news/2022-08-22/misogynist-influencer-andrew-tate-is-being-scrubbed-from-tiktok/101356652
2.https://www.theguardian.com/technology/2022/aug/06/andrew-tate-violent-misogynistic-world-of-tiktok-new-star
3.https://www.insider.com/andrew-tate-how-own-statements-now-huge-legal-problem-2023-1
4.https://www.reuters.com/world/europe/romanian-prosecutors-send-andrew-tate-trial-human-trafficking-2023-06-20/
-
-Ιστορικό Υπόβαθρο-
5.https://www.newamerica.org/political-reform/reports/misogynist-incels-and-male-supremacism/history/
6.https://www.bbc.com/news/world-us-canada-45284455
7.https://www.theguardian.com/world/2018/apr/25/woman-who-invented-incel-movement-interview-toronto-attack
-
-Ορισμός “Incel”
8.https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/978-1-83982-254-420211002/full/html#ch01-lev1-1
9.https://edition.cnn.com/2023/03/16/us/incel-involuntary-celibate-explained-cec/index.html
-
-Γενικότερες πληροφορίες-
10.https://www.psychologytoday.com/intl/blog/finding-a-new-home/202301/new-research-on-why-incels-hate-women
11.https://www.bbc.com/news/blogs-trending-44053828
12.https://edition.cnn.com/2023/03/16/us/incel-involuntary-celibate-explained-cec/index.html
-
-Τρομοκρατία-
13.https://www.adl.org/resources/backgrounder/incels-involuntary-celibates
14.https://www.thecanadianencyclopedia.ca/en/article/polytechnique-tragedy
15.https://web.archive.org/web/20150220034256/http://www.sbsheriff.us/documents/ISLAVISTAINVESTIGATIVESUMMARY.pdf
16.https://www.theguardian.com/us-news/2015/feb/20/mass-shooter-elliot-rodger-isla-vista-killings-report
17.https://www.thecanadianencyclopedia.ca/en/article/2018-toronto-van-attack
18.https://edition.cnn.com/2021/08/14/uk/plymouth-shooting-incel-jake-davison-profile-intl/index.html
19.https://www.icct.nl/publication/mapping-ideological-landscape-extreme-misogyny
20.https://www.splcenter.org/news/2023/05/23/after-incel-attack-male-supremacism-growing
-
-Αντιμετώπιση-