Ο Ιούνιος είναι γνωστός ως εκείνος ο μήνας του χρόνου που γιορτάζουμε (ελπίζω όλη η ανθρωπότητα να το κάνει) την αγάπη, την διαφορετικότητα και την αποδοχή. Μια από τις ημέρες του μήνα αυτού, διαφορετική κάθε χρόνο, διοργανώνεται η κεντρική παρέλαση σε διάφορες χώρες του κόσμου, μια από αυτές και η Ελλάδα. Χρώματα, μουσική, πανό και πλήθος κόσμου, όμως το σημαντικότερο όλων: Επανάσταση για την αυτονόητη ισότητα. Για τα δικαιώματα των Λεσβίων, Ομοφυλοφίλων, Αμφιφυλόφιλων, Τρανς, Queer και Ίντερσεξ ατόμων που έπρεπε να είναι ακριβώς τα ίδια με όσων τυχαίνει να έχουν άλλη σεξουαλικότητα.
Ευτυχώς, παρόλα τα προβλήματα που αντιμετώπιζε η φετινή μέρα του pride, δεν επηρεάστηκε επ’ουδενί, παρά μόνο η τοποθεσία, που ήταν στην πλατεία Κοτζιά.
Το φετινό σύνθημα: Μια φορά και έναν καιρό. Σαν σωστό παραμύθι!
Ο Ιούνιος συνδέεται, έστω στο δικό μου μυαλό και με κάτι ή μάλλον με κάποιον άλλον, μια σπουδαία προσωπικότητα που γεννήθηκε μα και απεβίωσε τον συγκεκριμένο μήνα. Ο λόγος φυσικά για τον Άλαν Τούρινγκ, τον Βρετανό μαθηματικό. Μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, σχεδίασε έναν από τους πρώτους ηλεκτρονικούς ψηφιακούς υπολογιστές ενώ συνείσφερε πολλά και στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Πώς συνδέονται όλα αυτά μεταξύ τους όμως; Στην διάρκεια του Β’ Π.Π. ο Τούρινγκ εργαζόταν κρυφά ως αποκρυπτογράφος των γερμανικών κωδίκων και αποτελούσε κορυφαίο μέλος της βρετανικής υπηρεσίας αντικατασκοπείας. Μαζί με την ομάδα του αποκωδικοποίησαν την γερμανική συσκευή Enigma που χρησίμευε στην επικοινωνία και την ανταλλαγή πληροφοριών ανάμεσα στα ναζιστικά στρατεύματα. Μέχρι εδώ όλα ρόδινα! Ο πόλεμος έληξε χρόνια νωρίτερα, με την ήττα των Γερμανών και των συμμάχων τους, τα μετά τον πόλεμο είναι ήδη γνωστά. Σώθηκαν εκατομμύρια ζωές χάρη στην ομάδα του Τούρινγκ. Όμως τι μετρούσε περισσότερο από αυτό;
Η σεξουαλικότητά του. Ο Άλαν Τούρινγκ ήταν ομοφυλόφιλος και κατηγορήθηκε σφοδρότατα γι’ αυτό. Καταδικάστηκε για σεξουαλική διαστροφή. Οι επιλογές του; Φυλάκιση ή ορμονοθεραπεία. Επέλεξε το δεύτερο κι έτσι ξεκίνησε η προσπάθεια να αυξηθούν τα οιστρογόνα στο σώμα του, μια ορμόνη που για τους δικαστές δεν είχε αρκετή στο σώμα του. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, που θεωρήθηκε θεραπεία από το βρετανικό δικαστήριο και όπως είναι φυσικό, το σώμα του άρχισε να παραμορφώνεται, με αποκορύφωμα την ανάπτυξη στήθους, εφόσον τα οιστρογόνα είναι ορμόνες που βρίσκονται σε μεγαλύτερο ποσοστό στο γυναικείο σώμα με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όμως μια ορμονοθεραπεία επιδρά σε πολύ μεγάλο βαθμό και στην ψυχολογία του ατόμου που την κάνει. Μπορεί να επιφέρει ζαλάδες, απότομες εναλλαγές της διάθεσης και αν αναλογιστούμε μέσα σε τι κλίμα πραγματοποιήθηκε και χωρίς καν να υπάρχει ιατρικός λόγος, δηλαδή κανένα απολύτως πρόβλημα υγείας, η όλη κατάσταση οδήγησε τον Τούρινγκ σε αδιέξοδο.
Στις 8 Ιουνίου του 1954 βρέθηκε νεκρός δίπλα από ένα δαγκωμένο μήλο. Δίπλα από ένα δηλητηριασμένο, δαγκωμένο μήλο. Είχε καταναλωθεί κυάνιο και το πιο πιθανό σενάριο είναι η αναπαράσταση του παραμυθιού της Χιονάτης. Ήταν το αγαπημένο του παραμύθι άλλωστε.
Η αυτοκτονία είναι το επικρατέστερο σενάριο. Και κατά την γνώμη μου αυτό που βγάζει περισσότερο νόημα. Εξώθησαν έναν άνθρωπο που πρόσφερε τόσα πολλά και σημαντικά, που έσωσε τόσους, επειδή ήθελαν να του επιβάλουν ποιον θα αγαπήσει, με ποιον θα έχει σεξουαλικές επαφές…
Έχει αλλάξει η κατάσταση από τότε; Θα πω λίγο. Δεν μας καταδικάζει η εκάστοτε κυβέρνηση πλέον, ούτε κάποιο δικαστήριο, αλλά η κοινωνία. Και αυτό δεν είναι καλύτερη επιλογή. Όταν γονείς και φίλοι δεν αποδέχονται τους δικούς τους ανθρώπους. Όταν χλευάζεται ο οποιοσδήποτε για κάτι που αφορά μόνο τον ίδιο.
Μακάρι στο μέλλον να μην υπάρχει η ανάγκη διαδήλωσης και ειδικών παρελάσεων. Μακάρι όλα τα αιτήματα της κοινότητας να εκπληρωθούν. Γιατί όταν πρέπει να γίνουν τέτοιες ενέργειες σημαίνει πως κάτι δεν έχουμε κάνει σωστά. Αν υπήρχε πραγματική ισότητα δεν θα διαδηλώναμε για την αναγνώριση αυτής. Έως τότε όμως, έχουμε ακόμη πολλά βήματα να κάνουμε και θα βαδίζουμε προς αυτή την κατεύθυνση με όλο και περισσότερο πείσμα, θέληση και πίεση μέχρι να το πετύχουμε!
Συντάκτης: Χαρά Σοφιανίδου