Στο ήδη προϋπάρχον πρώτο μέρος, έγινε μια ανασκόπηση στο τι επιφύλασε το 2022 όσον αφορά τις εκλογικές εξελίξεις σε Ευρώπη και Αμερική. Σε αυτό το μέρος, η εκλογική ανάλυση θα στραφεί στις χώρες της Ασίας, της Αφρικής αλλά και της Ωκεανίας, ώστε να γίνει εμφανές τι σήμαινε το απερχόμενο έτος εκλογικά για τα κράτη των τριών αυτών ηπείρων.

  Στην ασιατική ήπειρο και ειδικότερα στην Μέση Ανατολή, οι βουλευτικές εκλογές της 15ης Μαΐου στον Λίβανο έδειξαν αξιοσημείωτα αποτελέσματα. Η μουσουλμανική οργάνωση/κόμμα, υπό τον έλεγχο του Ιράν, «Χεζμπολάχ», έλαβε μόλις τις 13 από τις 128 κοινοβουλευτικές έδρες, ένα συντριπτικό πλήγμα για την σιιτική οργάνωση αν ληφθεί υπόψη το γεγονός πως στις εκλογές του 2018, η Χεζμπολάχ είχε κερδίσει 71 έδρες συνολικά. Αντίθετα, η ενισχυμένη από τις ΗΠΑ και τη Σαουδική Αραβία παράταξη γνωστή ως «Λιβανέζικες Δυνάμεις», κέρδισε 19 έδρες ξεπερνώντας σαφώς τη Χεζμπολάχ και επιβεβαιώνοντας με αυτό τον τρόπο την μεγάλη πόλωση και αναταραχή που επικρατεί στο Λιβανέζικο Κοινοβούλιο και πολιτικό σύστημα ευρύτερα. Στις γενικές εκλογές της 12ης Νοεμβρίου στο Βασίλειο του Μπαχρέϊν, αποφασίστηκε η εκλογή των 40 συνολικά υποψηφίων οι οποίοι θα διεκδικούσαν τις έδρες στο Κοινοβούλιο της χώρας. Οι πρώτοι έξι υποψήφιοι ανάμεσα τους και μια γυναίκα εκλέχθηκαν στον πρώτο γύρο της εκλογικής διαδικασίας, ενώ τα υπόλοιπα 34 μέλη αποφασίστηκαν στον δεύτερο γύρο. Συνολικά, οκτώ γυναίκες αποτέλεσαν τις «εκλεκτές» που εισχώρησαν στο Κοινοβούλιο του Μπαχρέϊν. 

  Η διαδικασία εκλογής του επόμενου Κυβερνήτη του Χονγκ Κονγκ την 8η Μαΐου, έφερε στο πολιτικό προσκήνιο τον υποστηριχτή του κινεζικού ελέγχου στο Χονγκ Κονγκ και ευνοούμενου του καθεστώς του Πεκίνου Τζον Λι, ο οποίος κέρδισε την εμπιστοσύνη 1.416 εκλεκτόρων ξεπερνώντας έτσι τις 751 ψήφους που χρειαζόταν ώστε να επικρατήσει αναλαμβάνοντας την διαδοχή από την τέως Κυβερνήτη της Κινεζικής Διοικητικής Περιοχής του Χονγκ Κονγκ Κάρι Λαμ. Η 9η Μαρτίου σηματοδότησε την ημερομηνία διεξαγωγής των προεδρικών εκλογών στη Νότια Κορέα, στις οποίες επικράτησε με ποσοστό 48,6% ο συντηρητικός Γιουν Σουκ- γέολ του «Κόμματος της Λαϊκής Εξουσίας» (PPP), νικώντας έτσι το 47,8% του πολιτικού του αντιπάλου Λι Τζάε-Μιουνγκ αρχηγό του «Δημοκρατικού Κόμματος» (DP). Η ανάληψη της Προεδρίας από τον συντηρητικό και πρώην εισαγγελέα Γιουν, αποσκοπεί στην ολοένα και μεγαλύτερη απομάκρυνση της Νότιας Κορέας από το δημοκρατικό ιδεώδες και στην δημιουργία ενός ολοένα και μεγαλύτερου απολυταρχικού καθεστώτος. 

  Οι γενικές εκλογές που διεξήχθησαν στις 9 Μαΐου στις Φιλιππίνες έκαναν ιδιαίτερη αίσθηση, αφού έδειξαν την αμφιλεγόμενη για την προεδρική θέση νίκη του πολιτικού Φερντινάντ Μάρκος Τζούνιορ απόγονου του πρώην δικτάτορα των Φιλιππίνων Μάρκος, ο οποίος έλαβε 30 εκατομμύρια ψήφους, ξεπερνώντας τις 14 εκατ. ψήφους της αντιπάλου του Λένι Ρομπρέντο. 

  Τις εκλογικές εξελίξεις στην ασιατική ήπειρο συμπληρώνει το Νεπάλ, στο οποίο ο Σερ Μπαχαντούρ Ντέουμπα γνώρισε την έκτη θητεία του στο πρωθυπουργικό αξίωμα μετά της ανάδειξης των αποτελεσμάτων των γενικών εκλογών στις 21 Νοεμβρίου. Ο συνασπισμός του Ντέουμπα ονόματι «Κογκρέσο του Νεπάλ» (Nepali Congress), εξασφάλισε 136 έδρες στην κάτω βουλή του Νεπαλικού Κοινοβουλίου, χάνοντας την πλειοψηφία για μόλις δύο έδρες στο σύνολο των 275 εδρών, αλλά κερδίζοντας τον πολιτικό του αντίπαλο Κ.Π Σαρμά Όλι του «Νεπαλικού Κομμουνιστικού Ενωτικού Μαρξιστικού Λενινιστικού Κόμματος» (UML) με την εξασφάλιση  92 εδρών. 

  Στην Αφρική, με ποσοστό 50,49% ο Γουίλιαμ Ρούτο έγινε ο επόμενος Πρόεδρος της Κένυας, μετά την εμφάνιση των αποτελεσμάτων των γενικών εκλογών της 9ης Αυγούστου. Ο Ρούτο ανέτρεψε το 48,8% του πολιτικού του αντιπάλου και απερχόμενου Προέδρου Ράιλα Οντίνγκα, ο οποίος απέβλεπε στην πέμπτη κατά σειρά θητεία του. Ο Τεοδόρο Ομπιάνγκ Νγκέμα Μπασόνγκο γνωστός και ως ο μακροβιότερος ηγέτης του πλανήτη, κέρδισε άλλη μια θητεία στις γενικές εκλογές της Ισημερινής Γουινέας τον Νοέμβριο του 2022, με τους υπόλοιπους υποψηφίους στην προεκλογική κούρσα να λαμβάνουν αρκετά μικρά ποσοστά δεδομένου της αυταρχικότητας και της απολυταρχίας που επικρατεί στο κράτος από τον καιρό της ανεξαρτησίας του το 1968. Στη Γκάμπια, το «Εθνικό Λαϊκό Κόμμα» (National People’s Party) του Αντάμα Μπάροου, κατέκτησε 19 από τις συνολικές 53 έδρες του Κοινοβουλίου, χάνοντας έτσι την πλειοψηφία αλλά αναδεικνύοντας τον Μπάροου στην Προεδρία της χώρας, και ανατρέποντας το «Κόμμα των Ενωμένων Δημοκρατικών» (UDP) αλλά και τους ανεξάρτητου υποψηφίους. 

  Στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, το «Εργατικό Κόμμα» (PCT) υπό τον Ντενί Σασού Νγκουέσσο κατέκτησε την πλειοψηφία με 111 έδρες από τις συνολικές 151 στην Εθνική Συνέλευση (Congolese National Assembly) του κράτους. Στις βουλευτικές εκλογές του Ιουλίου στη Σενεγάλη, ο πολιτικός συνασπισμός του Μακί Σαλ στον οποίο περιλαμβάνεται και το κόμμα του με τίτλο «Συμμαχία για την Δημοκρατία» (APR), κατέκτησε τις περισσότερες έδρες στην Εθνοσυνέλευση της χώρας (National Assembly). Αναλυτικότερα, ο συνασπισμός τον οποίο στις εκλογές αυτές εκπροσώπησε η τέως πρωθυπουργός του Σενεγάλικου Κράτους Αμινάτα Τουρέ, κέρδισε τις 82 από τις 165 συνολικές έδρες χάνοντας όμως ταυτόχρονα την πλειοψηφία μη εξασφαλίζοντας μια κομβική έδρα, καθιστώντας με αυτό τον τρόπο το πολιτικό σκηνικό ως μη ξεκάθαρο. 

  Στο Αφρικανικό Κράτος της Αγκόλας, το «Λαϊκό Κίνημα για την Απελευθέρωση της Αγκόλας» (MPLA), κέρδισε το 51,17% της λαϊκής ψήφου στις γενικές εκλογές της 24ης Αυγούστου, υπερτερώντας του 43,95% της κεντρικής αντιπολίτευσης «Εθνική Ένωση για την Ολική Ανεξαρτησία της Αγκόλας» (Unitas), εξασφαλίζοντας έτσι στον αρχηγό του MPLA Ζοάο Λουρένσο την δεύτερη θητεία του στην προεδρία της χώρας, αλλά και μια ακόμη διακυβέρνηση της Αγκόλας από το MPLA, το οποίο βρίσκεται στην εξουσία από το 1975 έτος ανεξαρτησίας της χώρας από την Πορτογαλία. 

  Τέλος στην Ωκεάνια, οι ομοσπονδιακές εκλογές της 21ης Μαΐου στην Αυστραλία, ανέδειξαν στην Βουλή των Αντιπροσώπων (Australian House of Representatives) το «Εργατικό Κόμμα» υπό τον Άντονι Αλμπανίζι με ποσοστό 32,6% και με 77 έδρες εξασφαλισμένες σε σύνολο 151, νικώντας την «Συμμαχία» του Σκότ Μόρισον (Coalition) αλλά και τους «Αυστραλούς Πρασίνους» του Άνταμ Μπαντ (Greens). Στα νησιά Φίτζι, οι γενικές εκλογές της 14ης Δεκεμβρίου, έδειξαν για άλλη μια φορά τη νίκη του Φράνκ Μπενιμαράμα, αφού ο ίδιος έλαβε το 42,5% των ψήφων, ανατρέποντας τη «Λαϊκή Συμμαχία» (People’s Alliance Party) με ποσοστό 36%, το «Εθνικό Ομοσπονδιακό Κόμμα» με 9% αλλά και το «Κόμμα των Σοσιαλδημοκρατών» (SODELPA) με ποσοστό σχεδόν του 5%, με τον Μπενιμαράμα να εξασφαλίζει άλλη μια θητεία στην πρωθυπουργία συμπληρώνοντας τα ήδη 16 χρόνια διατήρησης του στην εξουσία. 

  Συνοψίζοντας, η περασμένη χρονιά υπήρξε γεμάτη από εκλογικές αναμετρήσεις, καθώς σε πολλές γωνίες του κόσμου οι λαοί εκτίμησαν πως είναι δέον να ανακαθοριστούν οι συσχετισμοί δυνάμεων στα πολιτικά τους συστήματα. Από αυτά τα στοιχεία και μόνο, μπορεί να γίνει κατανοητό ή/και προβλέψιμο πως το 2023 αναμένεται και εκείνο ένα κρίσιμο έτος εκλογικών εξελίξεων και αναμετρήσεων, με την Ελλάδα και τη Τουρκία να βρίσκονται ήδη στην εκλογική ατζέντα της φετινής χρονιάς, όσον αφορά τα καθ’υμάς.

Συντάκτης: Μαρία Ανδρίκου

Πηγές: