Η Ελλάδα, βρίσκεται στις επάλξεις. Λίγο πριν τις επικείμενες εκλογές, βρίσκεται αντιμέτωπη με διάφορα φαινόμενα, που κατατρέχουν τον ελληνικό λαό. Τα φαινόμενα αυτά στοιχειοθετούνται στις ελληνοτουρκικές προκλήσεις, υποκλοπές και ακρίβεια. Κατά τούτο, οι εκλογές πολύ περισσότερο, τον εν λόγω διάστημα, ισοδυναμούν με διακύβευμα. Σημειώνεται, πως σύμφωνα με μία δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε πριν λίγο διάστημα, οι πολίτες, ερωτήθηκαν δύο κρίσιμης σημασίας πράγματα. Το πρώτο ήταν περί καταλληλόλητας πρωθυπουργού και το δεύτερο περί των παραγόντων που προσμετρόνται ως σημαντικοί, για την άσκηση επιρροής στην ψήφο των πολιτών. Ανάμεσα σε αυτούς τους παράγοντες, θέση είχαν φυσικά και οι υποκλοπές. Αρχικά, κρίσιμη παρατήρηση, είναι ότι η ψαλίδα ανάμεσα στο κόμμα της Ν.Δ., και το κόμμα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. δείχνει να κυμαίνεται σε διαφορά 6,9 μονάδων, ενώ μόλις τον προηγούμενο μήνα, άγγιζε ποσοστό 7,3%. Φαίνεται λοιπόν πως η πλειοψηφία των ψηφοφόρων, συσπειρώνεται προς το παρόν, στα κόμματα αυτά. Αξίζει να σχολιαστεί, αυτή η συσπείρωση των πολιτών στα κόμματα Ν.Δ. – ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Η συσπείρωση αυτή, αναδεικνύει μάλλον, πως το φαινόμενο του δικομματισμού αναβιώνει και ενισχύεται. Άραγε τι αποτελέσματα θα επιφέρει;
Επιστρέφοντας στο θέμα των υποκλοπών, το ίδιο, δημιουργεί μικρές απώλειες για το κόμμα της Ν.Δ. Αυτό, αιτιολογείται από τα στοιχεία που εξήχθησαν από την έρευνα, βάσει των οποίων, ήδη το 12,7% των πολιτών, ανέφερε την δυσαρέσκειά του προς το εν λόγω κόμμα και τη στροφή του σε κάποιο άλλο. Από την άλλη πλευρά βέβαια, δεν επηρεάζονται σαφώς όλοι οι παράγοντες, με τον ίδιο τρόπο. Σε μια δημοκρατική κοινωνία, οι απόψεις και οι υποκειμενικοί δείκτες διαφέρουν και ως εκ τούτου, οι επιλογές, καταλήγουν να είναι εξίσου διαφορετικές. Χαρακτηριστικό είναι πως σχεδόν το 85%, δεν επηρεάζεται από το θέμα των υποκλοπών, για την έκφραση της πολιτικής του επιλογής. Τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών εντούτοις, την απασχολεί δίχως αμφιβολία, πρωτίστως, το θέμα της ακρίβειας. Η πορεία της ελληνικής οικονομίας, ειδικότερα, αφυπνίζει τις συνειδήσεις των Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι κιόλας, υφίστανται τις συνέπειές της άμεσα σε καθημερινό επίπεδο. Στο ερώτημα περί καταλληλόλητας πρωθυπουργού, η απάντηση που δόθηκε από την πλειοψηφία, αφορούσε στον πρωθυπουργό Κ. Μητσοτάκη , ο οποίος κατείχε πρώτη θέση ανάμεσα στους πολιτικούς αρχηγούς. Σε κάθε περίπτωση, το δίλημμα «Μητσοτάκης ή Τσίπρας», ανάβει την σπίθα για την ενεργοποίηση του «αντι ΣΥ.ΡΙΖ.Α. μετώπου», που δεν επιθυμεί μια επερχόμενη άνοδο του Α. Τσίπρα, ενώ από την άλλη πλευρά, ο τελευταίος, εκμεταλλεύεται το δίλημμα ως ευκαιρία συσπείρωσης πλήθους στο κόμμα του.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, ο λαός θα κρίνει. «Σταθερότητα» ή «δικαιοσύνη», όπως επαγγέλλεται; Διότι, σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα, κυρίαρχος είναι ο λαός. Η αντανάκλαση της επιλογής/στάσης του καθενός, θα φανεί μέσα από την ψήφο του. Ανεξαρτήτως του επικρατούντος κοινωνικού πλαισίου, των ‘’άβολων’’ και προκλητικών συγκυριών, ο πολίτης, οφείλει να μην αποξενωθεί από την ενεργή του δράση, μια και η ίδια έχει πάντοτε αντίκτυπο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Οφείλει να μην παραιτηθεί, αφήνοντας τις συνθήκες να τον ορίσουν, αλλά απεναντίας, να τις ορίσει εκείνος πλέον. Άλλωστε το όραμα για ένα καλύτερο μέλλον αφορά όλους εμάς και είναι στο χέρι μας να πραγματωθεί.
Συντάκτης: Νίκη-Μαρία Παναγάκου