19 Νοεμβρίου, πλησιάζει. Κάθε χρόνο, τέτοια μέρα, εκατομμύρια μηνύματα φτάνουν στ’ αυτιά και τις οθόνες μας, προκαλώντας, ευαισθητοποίηση. Μια ημερομηνία σταθμός, που μεταφράζεται σε ανθρωπιά. Αφορά την παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής κακοποίησης. Σύμφωνα με ψυχολόγους, ως παιδική κακοποίηση, νοείται εκείνη η συνθήκη που συμπεριλαμβάνει πράξεις ή απουσία πράξεων ενός γονέα ή άλλου ενήλικα του άμεσου περιβάλλοντος του παιδιού που το τραυματίζουν ή κινδυνεύουν/ απειλούν να το τραυματίσουν. Η παιδική κακοποίηση, είναι δυστυχώς, ένα χρόνιο φαινόμενο, που μαστίζει όλες τις κοινωνίες, ανεξαρτήτως καλών ή κακών συνθηκών. Από τη στιγμή μάλιστα που ήρθε στο προσκήνιο ο covid-19, μία από τις αρνητικές επιπτώσεις που επέφερε ήταν η αλλοίωση των ανθρωπίνων σχέσεων. Η ένταση της αποξένωσης και αποπροσωποποίησης. Άραγε τι συμβαίνει πίσω από πόρτες κλειστές; Αυτό το ερώτημα είχε και εξακολουθεί πιο πολύ από ποτέ, να έχει μία θέση στον νου του σύγχρονου ανθρώπου. Παράλληλα προς τις γυναικοκτονίες που είναι ένα θλιβερό σύγχρονο φαινόμενο, το οποίο μέρα με τη μέρα, μεγεθύνεται (!), χώρα λαμβάνουν και οι παιδοκτονίες, που έχουν ως ρίζα τους στην κακοποίηση, όπως κι αν εκφράζεται αυτή (ψυχική, σωματική).
Κάθε παιδί, είναι το μέλλον. Όλα τα παιδιά του κόσμου, χτίζουν εκείνο το καλύτερο αύριο που προσμένει καθένας από εμάς. Η αντίφαση ωστόσο, μοιάζει να είναι ότι ο κόσμος, για να σημειώσει άλματα προόδου, έχει ανάγκη από παιδιά με σωστή , ισορροπημένη ανατροφή. Έτσι, μπορούν, κατά πάσα πιθανότητα , τα παιδιά να αποτελέσουν τους ακρογωνιαίους λίθους του μέλλοντος. Η ανατροφή λοιπόν, είναι το Α και το Ω. Αυτό γιατί η ίδια, ξεκινά να αναπτύσσεται εντός των οικογενειακών πλαισίων και μετέπειτα, εξωτερικεύεται από το παιδί, στην κοινωνία. Και πάλι όμως, παρόλα αυτά, υπολογίζεται ότι περίπου 500 εκατομμύρια μέχρι και 1,5 δισεκατομμύριο παιδιά πέφτουν θύματα βίας κάθε χρόνο, γενικά. Επίσης εκτιμάται ότι κάθε χρόνο τουλάχιστον 275 εκατομμύρια παιδιά σ’ όλο τον κόσμο, βιώνουν τη βία μέσα στα ίδια τους τα σπίτια. Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Ινστιτούτο Υγείας του Παιδιού, 4.000 παιδιά κακοποιούνται σοβαρά κάθε χρόνο.
Η βία πολλές φορές, εκφράζεται υπό τη μορφή πειθαρχίας, μολονότι η πειθαρχία -ιδίως εντός της οικογένειας- ΔΕΝ καλλιεργείται με βίαιο τρόπο. Κυρίως δε, καλό είναι να έχει την μορφή νουθεσίας. Έτσι, τα παιδιά είναι δυνατόν να εφοδιάζονται με τις κατάλληλες αξίες, αφού η μετάδοση αξιών, συμβαίνει από γενιά σε γενιά. Κάθε γενιά, έχει χρέος, να διαμορφώσει συνετούς και υπεύθυνους πολίτες. Το ζήτημα που κατά κύριο λόγο, οφείλει να απασχολεί κάθε κοινωνία, είναι ότι παρά την έκταση της παιδικής κακοποίησης, ελάχιστες περιπτώσεις καταγγέλλονται και ακολουθούν τον δρόμο της δικαιοσύνης. Η σιωπή, δεν βοηθά. Η συνενοχή που, εξίσου είναι επιζήμια. Όπως προ αναφέρθηκε μια καλή ανατροφή είναι ένα καλό εφαλτήριο για την κοινωνία, αλλά μία ηχηρή φωνή ενός παιδιού που έχει πέσει θύμα κακοποιητικής συμπεριφοράς , έχει τεράστια δύναμη. Τη στιγμή που η σιωπή σπάσει και μετατραπεί σε αλήθεια, ένα παιδί θα έχει ανακτήσει τη δύναμη που έχασε, ως πρωταγωνιστής πλέον και όχι ως θύμα. Αυτό πιθανόν να σταθεί ως έναυσμα και για τα υπόλοιπα θύματα, γιατί το θάρρος και η υπεράσπιση του λόγου είναι αήττητα.
Στο σημείο αυτό, η όσο το δυνατόν γρηγορότερη πρόληψη του δυσάρεστου αυτού φαινομένου, μπορεί να έχει άμεσο όφελος. Όμως, η ίδια συνίσταται όχι μόνο στην ευαισθητοποίηση του γενικότερου πληθυσμού, αλλά και στην σωστή εκπαίδευση – ενημέρωση των κηδεμόνων και των παιδιών, καθώς και στην κατάρτιση των ειδικών, που ασχολούνται με τα παιδιά και την κακοποίηση. Στην εποχή της παγκοσμιοποίησης και του internet, ωφέλιμη μπορεί να είναι και η αμερόληπτη στάση που πρέπει να παρουσιάζουν τα Μ.Μ.Ε. σχετικά με περιπτώσεις κακοποίησης παιδιών. Η παραποίηση καταστάσεων και η παραβίαση της ιδιωτικότητας, είναι εύκολο να συμβούν αλλά εξίσου ευκολότερο, να προκληθεί ψυχική οδύνη/ επιβάρυνση στο πρόσωπο του θύματος. Η βία γεννά πόνο και πρέπει να πάψει να διαιωνίζεται. Όλα τα παιδιά του κόσμου, έχουν δικαίωμα και αξίζουν να εισπράττουν αγάπη, στοργή.
Συντάκτης: Νίκη-Μαρία Παναγάκου