Το Ιταλικό Κράτος, διαθέτει ένα ιδιαίτερο σκοτεινό παρελθόν με την ακροδεξιά. Εάν ληφθεί υπόψη το “πραξικόπημα” του 2022, η αναγκαστική ανάδειξη του στις εκλογές του 1924 και η επικράτηση μέχρι το 1943 του Εθνικού Φασιστικού Κόμματος του Μπενίτο Μουσολίνι, ο οποίος ενώθηκε ιδεολογικά με τον Αδόλφο Χίτλερ και μαζί οδήγησαν την ανθρωπότητα σε έναν Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ιταλία – όπως και η Γερμανία – έχουν και θα συνεχίσουν να έχουν ζοφερές μνήμες από τις φοβερές επιπτώσεις της επικράτησης της ακροδεξιάς στην εξουσία.
Με φόντο το σήμερα, οι συνθήκες στο πολιτικό σύστημα και γενικότερα στη ζωή της Ιταλίας δεν δείχνουν ευοίωνες. Ο μέχρι τώρα Πρωθυπουργός της Ιταλίας – ο «Super Mario» όπως τον αποκαλούσαν οι πολίτες – Μάριο Ντράγκι, παραιτήθηκε από την πρωθυπουργία, αφότου η παραίτηση του εγκρίθηκε από τον Πρόεδρο της χώρας Σέρτζιο Ματαρέλα την πρωινή της 21ης Ιουλίου. Η παραίτηση του Πρωθυπουργού και πρώην προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας – ο οποίος επιλέχτηκε τον Φεβρουάριο του 2021 για να αναλάβει τα ηνία της χώρας από τον Ματαρέλα και έτσι δεν εκλέχτηκε από τον λαό – προκλήθηκε από την αδυναμία της αντιμετώπισης της ενεργειακής κρίσης και του πληθωρισμού στη χώρα.
Στόχος του Ντράγκι, ήταν να κατανεμηθούν τα κονδύλια των 200 περίπου δισεκατομμυρίων ευρώ – προερχόμενα από το Ταμείο Ανάκαμψης – ώστε να βοηθηθεί η ιταλική οικονομία. Η ψηφοφορία που διεξήχθη στην Γερουσία, για να λάβει ο Ντράγκι την πολυπόθητη ψήφο εμπιστοσύνης από τα υπόλοιπα μέλη του κυβερνητικού συνασπισμού και να προβεί σε περαιτέρω ενέργειες, κατέληξε ώστε μόνο 95 Γερουσιαστές σε σύνολο 321 έδωσαν την ψήφο εμπιστοσύνης στον Ντράγκι, ενώ και τα τρία εκ των τεσσάρων κομμάτων του συνασπισμού δεν τον στήριξαν, με αποτέλεσμα ο Ντράγκι να παραιτηθεί, ο κυβερνητικός συνασπισμός να διαλυθεί και η χώρα να οδηγείται πλέον σε πρόωρες εκλογές στις 25 Σεπτεμβρίου, με τον Ντράγκι να παραμένει υπηρεσιακός πρωθυπουργός μέχρι την διεξαγωγή τους.
Η οικονομική κρίση της Ιταλίας αναμφισβήτητα ενέχει επιπτώσεις για την Ευρώπη αλλά και για τις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς πρόκειται για τη τρίτη μεγαλύτερη οικονομική δύναμη της Ευρωζώνης. Η κρίση για τη χώρα είχε ξεκινήσει ήδη από τον Μάρτιο του 2018, όμως το ξέσπασμα της ενεργειακής κρίσης χειροτέρεψε κατά πολύ τα πράγματα.
Πέντε κόμματα «παλεύουν» για την πρωτιά στις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Νεότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν, πως το ακροδεξιό κόμμα της Τζόρτζια Μελόνι με τίτλο «Αδέλφια της Ιταλίας» είναι πρώτο και καταλαμβάνει το 24% των ψήφων. Δεύτερο, ακολουθεί το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα υπό τον Ενρίκο Λέτα με ποσοστό 22%, τρίτο το επίσης ακροδεξιό κόμμα του Ματέο Σαλβίνι «Λέγκα» με 15%, τέταρτο το λαϊκιστικό «Κίνημα των Πέντε Αστεριών» του Τζουζέπε Κόντε με 11%, και τελευταίο η «Φόρτζα Ιτάλια» του Σίλβιο Μπερλουσκόνι με ποσοστό 7%.
Σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις τα “Αδέλφια της Ιταλίας” αποτελούν το επικρατέστερο κόμμα που θα κερδίσει τις εκλογές, και η ηγέτης του Τζόρτζια Μελόνι να γίνεται το πιο δημοφιλές και ανερχόμενο πρόσωπο στην πολιτική σκηνή της Ιταλίας. Αντικείμενο μελέτης, έχει αποτελέσει εδώ και καιρό από αρκετές πηγές το πολιτικό παρελθόν της Μελόνι. Το 1992 και σε ηλικία μόλις 15 ετών, έγινε μέλος του «Μετώπου της Νεολαίας» (MSI) απόγονο του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος, το οποίο μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου εξέφραζε τους νεοφασίστες και θαυμαστές του παλαιού καθεστώτος του Μουσολίνι. Ύστερα, η Μελόνι ηγήθηκε των νέων στην «Εθνική Συμμαχία» – διάδοχο πλέον του MSI – με αρχηγό τον Τζιανφράνκο Φίνι, και εν τέλει το 2006 έγινε βουλευτής. Δύο χρόνια αργότερα, συμμετέχοντας στον «Λαό της Ελευθερίας» υπό τον Μπερλουσκόνι και τον Φίνι, έγινε η νεότερη μέχρι τότε υπουργός σε ιταλική κυβέρνηση ενώ το 2012 προχώρησε στην ίδρυση των «Αδελφών της Ιταλίας».
Όλα αυτά τα στοιχεία, δεν είναι τα μόνα που μπορούν να υπογραμμίσουν την φασιστική ιδεολογία της. Η Μελόνι, υποστηρίζει το γνωστό «Πατρίς» «Θρησκεία» «Οικογένεια» και το όνομα του κόμματος είναι εμπνευσμένο από τους στίχους του εθνικού ύμνου της χώρας. Είναι κατά της μετανάστευσης, καθώς έχει υποστηρίξει πως αυτοί που μεταναστεύουν παράνομα εκπληρώνουν τον σκοπό της αλλοίωσης της εθνικής ταυτότητας των ανθρώπων. Είναι επίσης ενάντια στο γάμο και στην υιοθεσία παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια. «Ναι στη φυσική οικογένεια, όχι στο λόμπι των ΛΟΑΤΚΙ+!» είχε δηλώσει δύο ημέρες μετά την διεξαγωγή του ιταλικού Pride τον Ιούνιο. Επιπλέον, η Μελόνι δηλώνει επιπλέον αντίθετη στη διεξαγωγή αμβλώσεων.
Σχετικά με την εξωτερική πολιτική, το κόμμα της Μελόνι δηλώνει φιλοευρωπαϊκό και φιλοατλαντικό. Δεν τάσσεται προσωρινά υπέρ της εξόδου της Ιταλίας ούτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά ούτε και από το NATO. Αντιθέτως μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Μελόνι δείχνει μεγάλη υποστήριξη προς την Ουκρανία και το ΒορειοΑτλαντικό Σύμφωνο, ενώ είναι υπέρ και στο ενδεχόμενο αποστολής ιταλικών στρατευμάτων προς βοήθεια της Ουκρανίας.
Οι εκλογές της 25ης Σεπτεμβρίου πρόκειται για ένα πρωτόγνωρο φαινόμενο, αφού αποτελούν τις πρώτες φθινοπωρινές εκλογές που διεξάγονται ποτέ στα χρονικά της χώρας, ενώ οι υποψήφιοι ξεκινούν τις πολιτικές καμπάνιες τους στα μέσα του καλοκαιριού σε μια εποχή όπου οι πολίτες χαλαρώνουν και πραγματοποιούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές, ενώ ταυτόχρονα και κατά παράδοση αποτελεί μια εποχή όπου η χώρα μαστίζεται από μεγάλη ξηρασία, υψηλές θερμοκρασίες και αρκετές πυρκαγιές.
Τα Αδέλφια της Ιταλίας, είναι έτοιμα να δημιουργήσουν συνασπισμό με τη Λέγκα του Σαλβίνι και τη Φόρτζα Ιτάλια του Μπερλουσκόνι, ενώ παράλληλα ο Λέτα του Δημοκρατικού Κόμματος δήλωνε πρόθυμος να δημιουργήσει κεντροαριστερό συνασπισμό με τον Κόντε του Κινήματος των Πέντε Αστεριών προκειμένου να πολεμήσουν μαζί τον κεντροδεξιό συνασπισμό, σενάριο το οποίο πιθανόν να μην πραγματοποιηθεί λόγω της πολιτικής οξύτητας. Έτσι Λέτα και Κόντε θα βρεθούν μόνοι και αντιμέτωποι με έναν ισχυρό κεντροδεξιό συνασπισμό.
Το προβάδισμα της Μελόνι δημοσκοπικά έχει προκαλέσει μεγάλη ανησυχία. Ο Λουίτζι Σκαζιέρι ερευνητής στο Κέντρο Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης στις Βρυξέλλες ακούγεται ανήσυχος. « Οι κάλπες δίνουν ένα ενοχλητικό σενάριο για την Ιταλία και την ΕΕ» δήλωσε χαρακτηριστικά. Ο Πιέρο Ινιάτσι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου της Μπολόνια και ερευνητής πάνω στην ιδεολογία του κόμματος της Μελόνι, επισημαίνει πως η Μελόνι υποστηρίζει νεοφασιστικές πολιτικές από το νεαρό της ηλικίας της. Παράλληλα το κόμμα της είναι συνδεδεμένο με νεοφασιστικές παραδόσεις σε συνδυασμό με συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες ιδέες όπως οι ελεύθερες επενδύσεις. Από την άλλη, ένας πρώην ψηφοφόρος της αριστεράς ο Κάρλο Μορέλλι έχει χαρακτηρίσει την Μελόνι ως «χαρισματική πολιτικό» η οποία δεν δημιουργεί ψευδαισθήσεις. Επιπλέον προσθέτει, πως η αριστερά έχει κάνει αρκετά λάθη και δεν διαθέτει επικοινωνία με τον λαό, σε αντίθεση με την δεξιά η οποία διαθέτει πιο ολοκληρωμένα επιχειρήματα.
Παρόλο που ο δεύτερος γύρος των τοπικών εκλογών που διεξήχθη στις 26 Ιουνίου ανέδειξε σε μεγάλο νικητή το κεντροαριστερό Δημοκρατικό Κόμμα έδειξε μεγάλη νίκη του κεντροαριστερού Δημοκρατικού Κόμματος, ο πρώτος που διεξήχθη στις 12 Ιουνίου έδωσε μεγάλο προβάδισμα στα Αδέλφια της Ιταλίας και στον συνασπισμό Μελόνι – Σαλβίνι – Μπερλουσκόνι, δείχνοντας έτσι τη μεγάλη δημοφιλία του κόμματος ανάμεσα στον λαό, αλλά και τη μεγάλη δύναμική που κατέχει η δεξιά όταν βρίσκεται ενωμένη.
Με βάση αυτά τα δεδομένα είναι πολύ πιθανή, η νίκη των Αδελφών της Ιταλίας, η Μελόνι να γίνεται η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός της χώρας, και ο κεντροδεξιός συνασπισμός Μελόνι – Σαλβίνι – Μπερλουσκόνι – με τις φήμες να λένε ότι αυτοί οι τρείς συνωμότησαν για την παραίτηση Ντράγκι – να αποτελεί την επόμενη κυβέρνηση της Ιταλίας. Αν το συγκεκριμένο ενδεχόμενο γίνει αληθινό, η άνοδος της ακροδεξιάς στην εξουσία του γειτονικού κράτους θα είναι πραγματικότητα.
Συντάκτης: Μαρία Ανδρίκου