Τον τελευταίο καιρό, η κατάσταση στο Καζακστάν έχει φτάσει σε ανεξέλεγκτα επίπεδα. Η χώρα έχει βυθιστεί στο χάος και λόγω της απόφασης της κυβέρνησης να ελέγχει τις τιμές του υγραερίου και ταυτόχρονα η χαώδης κοινωνικοοικονομική ανισότητα που επικρατεί, εξάντλησαν την υπομονή του λαού. Ωστόσο, εκτός από την παραβίαση βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Καζακστάν, που έχουν παρατηρηθεί όλα αυτά τα χρόνια, μήπως υπάρχει στον ορίζοντα μία συσχέτιση με τα ‘’πολιτικά‘’ παιχνίδια που γίνονται στην περιοχή της Ουκρανίας; (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο λόγος της εξέγερσης στο Καζακστάν είναι τα γεγονότα που διαδραματίζονται στην Ουκρανία).
Η έγκλιση βοήθειας του Προέδρου του Καζακστάν προς τον Οργανισμό του Συμφώνου Συλλογικής Ασφάλειας (ΟΣΣΑ/CSTO) ανοίγει μία άλλη σελίδα ανάλυσης των γεγονότων που διαδραματίζονται στο Καζακστάν. Η παροχή βοήθειας γίνεται μέσω αποστολής ρωσικών ειρηνευτικών δυνάμεων στο Καζακστάν με σκοπό την σταθεροποίηση και την ομαλοποίηση της κατάστασης που επικρατεί στο εσωτερικό της χώρας. Αυτή η εξέλιξη και συγχρόνως η ετοιμότητα της Ρωσίας στην παροχή βοήθειας, έχει προκαλέσει ανησυχία στην Δύση, έχοντας τον φόβο για μια ‘’Ουκρανική‘’ κατάληξη. Παρόλο που για την πλευρά του ΝΑΤΟ, οι προθέσεις και οι επόμενες κινήσεις της Ρωσίας είναι αβέβαιες, για το Κρεμλίνο μια επιτυχής αποστολή σταθεροποίησης της πολιτικής και κοινωνικής αστάθειας στο Καζακστάν, θα είναι σαν μια ‘’νίκη‘’ έναντι της Δύσης και μία υπενθύμιση, πως στην ζώνη επιρροής τον τελευταίο λόγο τον έχει μόνο εκείνη. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς πως το Καζακστάν είναι από τις λίγες χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης που διατηρούν καλές σχέσεις με την Δύση. Ταυτόχρονα, θα ενδυναμωθούν οι σχέσεις Ρωσίας-Καζακστάν και το πολιτικό αλλά, κυρίως οικονομικό όφελος θα είναι τεράστιο για την Ρωσία. Αξίζει να σημειωθεί πως πολλά ρεπορτάζ από το εξωτερικό, αναφέρουν πως η Ρωσία έθεσε κάποιους όρους για να παρέχει βοήθεια στο Καζακστάν, όπως την αναγνώριση της Κριμαίας από το Καζακστάν.
Και όλα αυτά τα γεγονότα έρχονται να συνδεθούν με τις συζητήσεις μεταξύ Ρωσίας-ΗΠΑ, που πραγματοποιήθηκαν αυτή την εβδομάδα, με επίκεντρο κατά κύριο λόγο την Κριμαία. Παρόλο που η ΗΠΑ, είχε δηλώσει πως τα γεγονότα στο Καζακστάν δεν θα έπαιζαν ρόλο στις συζητήσεις ΝΑΤΟ – Ρωσίας, για το Κρεμλίνο όμως ήταν ένα σημαντικό μήνυμα προς την Δύση. Και αυτό διότι η Ρωσία στις συζητήσεις ζητούσε από το ΝΑΤΟ γραπτές εγγυήσεις πως θα πάψει να διευρύνεται προς την Ανατολή. Τούτο εξάλλου ήταν και δέσμευση των Δυτικών μετά την επανένωση των δύο Γερμανιών με την συμφωνία ΄΄4-2΄΄ και την απόσυρση των στρατιωτικών δυνάμεων της τότε ΕΣΣΔ και τώρα Ρωσίας από τις ευρωπαϊκές χώρες, όπου είχα βάσεις. Ωστόσο, παρά τις διαβεβαιώσεις πως το ΝΑΤΟ θα δώσει γραπτές απαντήσεις, οι συζητήσεις οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο, και αφού δεν κατέληξαν σε κοινή γραμμή οι διαβουλεύσεις, οι επόμενες κινήσεις της Ρωσίας μόνο καθησυχαστικές δεν είναι για το ΝΑΤΟ και μπορεί να οδηγήσει σε πλήρη ρήξη των σχέσεων Δύσης – Ανατολής. Οι αναμενόμενες γραπτές εγγυήσεις, αν δεν ικανοποιήσουν το Κρεμλίνο, θα οδηγήσουν την Ρωσία σε άλλες είδους απαντήσεις, στρατιωτικής φύσεως κατά κύριο λόγο, ειδικά αν η διπλωματία δεν επιφέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα.
Το σίγουρο όμως είναι ότι η Ρωσία δεν θα αφήσει αναπάντητες τις ‘’επεκτατικές‘’ προκλήσεις του ΝΑΤΟ, προσπαθώντας πρωτίστως να βελτιώσει και να ενισχύσει τις σχέσεις της στην Ανατολή. Και η ‘’νίκη’’ στο Καζακστάν , με την επαναφορά της τάξης και το τέλος της κρίσης, είναι το πρώτο βήμα.
Συντάκτης: Δημήτρης Ρίζος