Μέσα στην δεκαετία της κρίσης, η χώρας μας βίωσε πληθώρα αλλαγών σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο. Από αυτές τις αλλαγές δεν θα ξέφευγε και το πολιτικό περιβάλλον. Είναι χαρακτηριστικό πως μετά από σχεδόν 3 δεκαετίες έσπασε το “παραδοσιακό” κομματικό δίπολο ανάμεσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ και την Νέα Δημοκρατία, ενώ παράλληλα η συμμετοχή των πολιτών στις εκλογικές διαδικασίες ολοένα και μειωνόταν. Οι πολίτες, προσδοκώντας μια αλλαγή προς το καλύτερο, έδωσαν ψήφο “εμπιστοσύνης” σε ένα κόμμα που άρχισε σταδιακά να κερδίζει έδαφος στο πολιτικό πεδίο. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα, το δίπολο να μεταφερθεί πλέον ανάμεσα στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α και την Νέα Δημοκρατία. Μέσα από τις ψήφους τους, οι εκλογείς έδειξαν να έχουν συνδέσει υποσυνείδητα, αλλά και συνειδητά, την είσοδο της Ελλάδας στην οικονομική κρίση με το ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Αν και το κόμμα έχασε την παλιά του αίγλη, κατάφερε να παραμείνει στα πράγματα με χαμηλότερα, όμως, ποσοστά. Μέσα σε μια δεκαετία το κόμμα άλλαξε ηγεσία, βουλευτές, στελέχη, ακόμα και όνομα. Η αείμνηστη Φώφη Γεννηματά, παραλαμβάνοντας καμένη γη από τους προκατόχους της, κατάφερε να δώσει μια ανάσα στο “ξαναβαφτισμένο” Κίνημα Αλλαγής, οδηγώντας το στην 3η θέση των βουλευτικών εκλογών του 2019. Έπειτα από σχεδόν δύο χρόνια, το κόμμα οδηγήθηκε και πάλι σε μια διαδικασία εκλογής νέου προέδρου. Τα ονόματα που έθεσαν υποψηφιότητα ήταν αρκετά, με το καθένα ξεχωριστά να κουβαλά την δική του πολιτική ιστορία. Οι δύο υποψήφιοι που βρέθηκαν στην τελευταία πράξη της εκλογικής μάχης δεν ήταν άγνωστοι στο ευρύ πολιτικό κοινό. Ο μεν πρώην πρωθυπουργός και ηγέτης του κόμματος, έχοντας ένα βαρύ όνομα συνδεδεμένο με την ιστορία του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Ο δε ένας νέος, φιλόδοξος και έμπειρος ευρωβουλευτής, γεννημένος από τα σπλάχνα του κόμματος. Η μάχη έμοιαζε ως μια μάχη ανάμεσα στο “παλιό” και στο “νέο”. Οι ψηφοφόροι του κόμματος (και όχι μόνο), έδειξαν την προτίμηση τους στο “νέο”, με τον Νίκο Ανδρουλάκη να κερδίζει με συντριπτική διαφορά τον πρώην πρωθυπουργό, Γιώργο Παπανδρέου.
Έτσι, η νέα χρονιά βρήκε το ΚΙΝ.ΑΛ. με νέα ηγεσία, αλλά και νέο αέρα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι δημοσκοπήσεις, οι οποίες ήδη παρουσιάζουν το κόμμα να αυξάνει τα ποσοστά του. Σύμφωνα με τηλεφωνική έρευνα της MRB, μετά την εκλογή Ανδρουλάκη, το ΚΙΝ.ΑΛ κατάφερε να αυξήσει τα ποσοστά του κατά 3 ποσοστιαίες μονάδες στην πρόθεση ψήφου των πολιτών (από το 10,5% στο 13,5%). Η έρευνα αυτή φαίνεται να συμφωνεί και με την έρευνα που έκανε η GPO, για λογαριασμό της powergame.gr. Η GPO, πραγματοποιώντας δημοσκοπήσεις πριν, αλλά και μετά τις εσωκομματικές εκλογές, αναφέρει πως το κόμμα με την εκλογή Ανδρουλάκη κατάφερε να αυξήσει την πρόθεση ψήφου κατά 4 μονάδες (από το 9,4% στο 13,1%).
Κατά γενική ομολογία, ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν είναι ούτε Κυριάκος Μητσοτάκης, ούτε Αλέξης Τσίπρας. Ωστόσο, είναι ένας πολιτικός που έχει ξεχωρίσει με το έργο του στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Μέσα από ομιλίες του στο ευρωκοινοβούλιο, ο νέος πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛ έχει ασκήσει σφοδρές πιέσεις για την επιβολή εμπάργκο όπλων στην Τουρκία αναφέροντας, τον Νοέμβριο του 2020, ότι: ”Ο Erdogan περιφρονεί το διεθνές δίκαιο κι εσείς στρουθοκαμηλίζετε (αναφερόμενος στην Ευρωπαϊκή Ένωση). Αντί λοιπόν, κύριε Borrell, να εκφράσετε για άλλη μια φορά την ανησυχία και την αλληλεγγύη σας, πάρτε αποφάσεις που προστατεύουν την αξιοπρέπεια των λαών που εκπροσωπείτε. Είναι πλέον μονόδρομος οι κυρώσεις, είναι πλέον μονόδρομος να σταματήσει κάθε πώληση ευρωπαϊκών όπλων προς την Τουρκία, όπως το Κοινοβούλιο σας έχει ζητήσει”.
Επίσης, σημαντική είναι και η συμβολή του στην δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας. Πάλι, μέσα από ομιλία του στο ευρωκοινοβούλιο, το φθινόπωρο του 2021, ο Νίκος Ανδρουλάκης αναφέρει χαρακτηριστικά: “Η κινητοποίηση του Ευρωπαϊκού μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας βοήθησε στη μείωση των συνεπειών. Χιλιάδες πυροσβέστες κινητοποιήθηκαν από πολλές χώρες της Ευρώπης, δίνοντας ουσιαστικό περιεχόμενο στη λέξη “αλληλεγγύη”, που τόσο έχουμε ανάγκη αυτή την εποχή. Ας κοιτάξουμε στο μέλλον έχουν γίνει πάρα πολλά τα τελευταία χρόνια αλλά πρέπει να αγωνιστούμε για να γίνουν ακόμα περισσότερα. Πρώτον, απαιτείται να προχωρήσουμε άμεσα στην κοινή παραγγελία πυροσβεστικών Canadair, ώστε να ξεκινήσει η γραμμή παραγωγής και να ενισχύσουμε ουσιαστικά τα μέσα που διαθέτουμε σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Δεύτερον, θα πρέπει να δώσουμε μεγαλύτερη έμφαση στην πρόληψη, ώστε τα κράτη μέλη να είναι καλύτερα προετοιμασμένα, αξιοποιώντας βεβαίως τη δυνατότητα και την χρηματοδότηση που υπάρχει για την αναβάθμιση των εθνικών σχεδίων πολιτικής προστασίας. Τρίτον, δεδομένου ότι οι περιορισμοί του Ταμείου Αλληλεγγύης ως προς τις προϋποθέσεις ενεργοποίησης του, το ποσό στήριξης, αλλά και το είδος καταστροφών που καλύπτονται μειώνουν την αποτελεσματικότητα του, είναι ανάγκη να προχωρήσουμε στη δημιουργία ενός ταμείου επιφορτισμένου με την αποκατάσταση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής”. Φυσικά, οι απόψεις αυτές δεν πλησιάζουν μόνο τις απόψεις των ψηφοφόρων του κόμματος, αλλά είναι, γενικότερα, κοντά στις απόψεις του ελληνικού λαού.
Επομένως, οι θέσεις αυτές του χαρίζουν ένα πολύ δυνατό χαρτί και αυτό δεν είναι άλλο από την δημοφιλία που συγκεντρώνει στις τάξεις των ψηφοφόρων της Νέας Δημοκρατίας και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Το γεγονός αυτό επαληθεύεται και από την έρευνα της GPO. Συγκεκριμένα, Νέα Δημοκρατία και ΣΥ.ΡΙΖ.Α συγκέντρωσαν 34,3% και 23,6%, αντίστοιχα, σε δημοσκόπηση που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Νοέμβριο. Ωστόσο, η νέα ηγεσία και η ανοδική τάση του “Κινήματος Αλλαγής” οδηγεί και τα δύο κόμματα σε απώλειες της τάξης του 2% (στο 32,2% η Νέα Δημοκρατία και στο 21,5% ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α).
Θεωρητικά, έχουμε ακόμα έναν ολόκληρο χρόνο μέχρι να οδηγηθεί η Ελλάδα σε εθνικές εκλογές. Ωστόσο, με την “παράδοση” των πρόωρων εκλογών στην χώρα μας και με την αντιπολίτευση να ζητά εκλογές το συντομότερο δυνατόν, όλα τα σενάρια είναι πιθανά. Το θέμα είναι πόσο έτοιμοι θα είναι οι πολιτικοί “μονομάχοι” για να κατέβουν στην αρένα, με τον ανταγωνισμό ολοένα και να αυξάνεται.
Συντάκτης: Σάββας Ασικίδης